sizin de başınıza gelseydi zırvalığı
başlık "dahlvier" tarafından 22.05.2024 20:05 tarihinde açılmıştır.
1.
gündemdeki köpeklerin katledilmesi konusunda tekrar edilip duran şey.
başıma gelseydi tüm köpeklerden nefret etmezdim ve hepsinin ölmesini istemezdim. sizin bir yakınınızı bir insan öldürünce/öldürürse insanların hepsinden nefret mi ediyorsunuz/edersiniz? biraz akıl-mantık-sağduyu lütfen. ayrıca benim/bizim köpek saldırısına uğramadığımı(zı) nereden çıkarttınız? benim babama 10'un üzerinde sayıdaki bir köpek çetesi saldırdı ve kendisi paramparça oldu ve ölümden döndü mesela. ama kendisi hala bu civardaki "iyi" köpekleri beslemeye devam ediyor.
başıma gelseydi tüm köpeklerden nefret etmezdim ve hepsinin ölmesini istemezdim. sizin bir yakınınızı bir insan öldürünce/öldürürse insanların hepsinden nefret mi ediyorsunuz/edersiniz? biraz akıl-mantık-sağduyu lütfen. ayrıca benim/bizim köpek saldırısına uğramadığımı(zı) nereden çıkarttınız? benim babama 10'un üzerinde sayıdaki bir köpek çetesi saldırdı ve kendisi paramparça oldu ve ölümden döndü mesela. ama kendisi hala bu civardaki "iyi" köpekleri beslemeye devam ediyor.
devamını gör...
2.
#2985804
sınunda birileri aklıselim bir şeyler yazmış.
ilaveten köpek saldırısına uğrayanların geneli korkup panikleyenlerdir, sevmeyi deneyin. işte o zaman muhteşem bir bağ oluşuyor, benden demesi.
sınunda birileri aklıselim bir şeyler yazmış.
ilaveten köpek saldırısına uğrayanların geneli korkup panikleyenlerdir, sevmeyi deneyin. işte o zaman muhteşem bir bağ oluşuyor, benden demesi.
devamını gör...
3.
ben tüm köpeklerden nefret etmiyorum, ölmelerini de istemiyorum. hatta ileride sahiplenmek de istiyorum. ama zararlılar ve daha iyi bir çözüm yok. olsa onu desteklerdim ama yok.
devamını gör...
4.
devamını gör...
5.
kendi adıma bir ekleme daha yapıp bu konuyu burada kapatacağım başlıktır.
öncelikle gün içinde başka bir başlığa yazdığım yazıyı kopyalayıp yapıştırıyorum.
benim çocukken köpek fobim vardı. ama sadece "psikopat" köpeklerden korkardım. zira ısırılıp kuduz aşısı oldum. ve beni ısıran köpek de sevdirmek istiyormuş gibiydi, yani tam psikopat... tam sevmeye eğildiğimde bacağımdan ısırdı.
ondan sonra, bana sevgiyle yaklaşmayan köpeklere karşı bir çekingenlik, psikopat olduğu belli olan köpeklere karşı ise fobim oluştu.
artık o fobim yok sayılır. yani psikopat köpeklerle nasıl "baş edebileceğimi" öğrendim. bu konuda gerçekten ustayım. yani anlatmıştım sözlükte bir yerde. köpek çetelerini bile korkutmuşluğum var ki tam bana saldırmak üzerelerken. bazen tehditkar bir bakış ve okkalı bir "hoşt" yetebiliyor. ama öyle beklenmedik bir biçimde yapmalısınız ki bunu, o manyak psikopat köpekler şok geçirmeli...
neyse...
bana çocukken, yani köpek fobim başladıktan sonra, yani bir köpek tarafından ısırılıp kuduz aşıları olduğum zamanlarda, "tüm sokak köpekleri öldürülsün mü?" diye sorulsaydı, "hayır" derdim. hatta bunun yapılmaması için elimden geleni de yapmaya çalışırdım.
bu kadar.
ayrıca ilkokulda, okula yürürken, müstakil bir evin bahçe kapısı parmaklıklarından aniden bana havlamaya başlayan bir köpek yüzünden korkudan yola fırlamışlığım da oldu zira birkaç santim yanımdaydı parmaklıklar ki fırladığım yoldan o anda araba geçiyor olsa durum benim açımdan fena olabilirdi.
daha geçen kış, baktığımız kedilerden birini buralardaki "itler" parçaladı. köpek ve it ayrımını yapıyorum zira buralardaki köpeklerin çoğu iyi huyludur.
söke'deyken bir kürt mahallesinde bizi azılı bir köpek ile bir tepeye kovaladı oradaki kürtler. tepeden aşağı yuvarlandım ve 10 metre falan yuvarlandıktan sonra bir ağaca çarpıp durmasam daha çok yuvarlanıp belki de ölecektim. her yerim yara bere oldu tabii 10-20 metre yuvarlanınca tepeden. ağaca çarptığım yerim de günlerce ağrıdı. ama ben ne kürt ne de köpek düşmanıyım. yani hepsi aynı değil?..
bir de daha bu kış bir "hayvansever"i azarladım, insan sevmeyen bir köpeğe baktığı için. "ya bağlayın ya da beslemeyin bunu." dedim. zira köpek bana saldırmaya yeltendi. kadın beni hayvan sevmemekle suçladı. "ben hayatımda şu kadar sayıda köpek ve şu kadar sayıda kedi besledim ve hala kedi besliyorum. sizinki kaç tane?" dedim. göt oldu kaldı. ayrıca bu köpek insan sevmiyor. ben anlarım. sizden faydalanıyor ve siz onu beslemeseydiniz size de saldırırdı diye ekledim.
seneler önce, gene burada yazlıkta... denize sıfır sitelerden birinin oradaki yolu iki tane psikopat köpek kapatıyordu ve bizi geçirmiyorlardı ama kesinlikle herkesin geçebileceği bir yer. yani özel mülklere ait, site içi yol değil. sonunda bu "itlere" bir adamın baktığını öğrendik. bu köpekleri ya bağlayın ya da beslemeyin dedik. başkaları da şikayet ediyor dedik. öncelikle, köpekler benim değil dedi. siz besliyormuşsunuz dedik. inkar etti. gören çok kişi söyledi, yalan söylemeyin dedik. "siz de buradan geçmeyiverin." dedi. öfkeden deliye döndüm sonra işi ben tek başıma ele aldım. adamı azarlamaya başladım. sürekli "anladım ama...", "anladım, ama..." deyip duruyor. bir halt anlamadınız dedim. bu köpekleri bir daha burada ya görmeyeceğim ya da bağlı olacaklar diye ekledim. "ama onlar kimseyi ısırmadı..." dedi. "ben de bıçağı çıkarıp sizin göğüs kafesinize kadar hızla getireyim ama son anda saplamayayım. kabul mü?" dedim. tehditlerim işe yaradı sanırım zira o köpekler bir daha başımıza bela olmadı.
yani bizim de "başımıza bir şeyler geldi".
öncelikle gün içinde başka bir başlığa yazdığım yazıyı kopyalayıp yapıştırıyorum.
benim çocukken köpek fobim vardı. ama sadece "psikopat" köpeklerden korkardım. zira ısırılıp kuduz aşısı oldum. ve beni ısıran köpek de sevdirmek istiyormuş gibiydi, yani tam psikopat... tam sevmeye eğildiğimde bacağımdan ısırdı.
ondan sonra, bana sevgiyle yaklaşmayan köpeklere karşı bir çekingenlik, psikopat olduğu belli olan köpeklere karşı ise fobim oluştu.
artık o fobim yok sayılır. yani psikopat köpeklerle nasıl "baş edebileceğimi" öğrendim. bu konuda gerçekten ustayım. yani anlatmıştım sözlükte bir yerde. köpek çetelerini bile korkutmuşluğum var ki tam bana saldırmak üzerelerken. bazen tehditkar bir bakış ve okkalı bir "hoşt" yetebiliyor. ama öyle beklenmedik bir biçimde yapmalısınız ki bunu, o manyak psikopat köpekler şok geçirmeli...
neyse...
bana çocukken, yani köpek fobim başladıktan sonra, yani bir köpek tarafından ısırılıp kuduz aşıları olduğum zamanlarda, "tüm sokak köpekleri öldürülsün mü?" diye sorulsaydı, "hayır" derdim. hatta bunun yapılmaması için elimden geleni de yapmaya çalışırdım.
bu kadar.
ayrıca ilkokulda, okula yürürken, müstakil bir evin bahçe kapısı parmaklıklarından aniden bana havlamaya başlayan bir köpek yüzünden korkudan yola fırlamışlığım da oldu zira birkaç santim yanımdaydı parmaklıklar ki fırladığım yoldan o anda araba geçiyor olsa durum benim açımdan fena olabilirdi.
daha geçen kış, baktığımız kedilerden birini buralardaki "itler" parçaladı. köpek ve it ayrımını yapıyorum zira buralardaki köpeklerin çoğu iyi huyludur.
söke'deyken bir kürt mahallesinde bizi azılı bir köpek ile bir tepeye kovaladı oradaki kürtler. tepeden aşağı yuvarlandım ve 10 metre falan yuvarlandıktan sonra bir ağaca çarpıp durmasam daha çok yuvarlanıp belki de ölecektim. her yerim yara bere oldu tabii 10-20 metre yuvarlanınca tepeden. ağaca çarptığım yerim de günlerce ağrıdı. ama ben ne kürt ne de köpek düşmanıyım. yani hepsi aynı değil?..
bir de daha bu kış bir "hayvansever"i azarladım, insan sevmeyen bir köpeğe baktığı için. "ya bağlayın ya da beslemeyin bunu." dedim. zira köpek bana saldırmaya yeltendi. kadın beni hayvan sevmemekle suçladı. "ben hayatımda şu kadar sayıda köpek ve şu kadar sayıda kedi besledim ve hala kedi besliyorum. sizinki kaç tane?" dedim. göt oldu kaldı. ayrıca bu köpek insan sevmiyor. ben anlarım. sizden faydalanıyor ve siz onu beslemeseydiniz size de saldırırdı diye ekledim.
seneler önce, gene burada yazlıkta... denize sıfır sitelerden birinin oradaki yolu iki tane psikopat köpek kapatıyordu ve bizi geçirmiyorlardı ama kesinlikle herkesin geçebileceği bir yer. yani özel mülklere ait, site içi yol değil. sonunda bu "itlere" bir adamın baktığını öğrendik. bu köpekleri ya bağlayın ya da beslemeyin dedik. başkaları da şikayet ediyor dedik. öncelikle, köpekler benim değil dedi. siz besliyormuşsunuz dedik. inkar etti. gören çok kişi söyledi, yalan söylemeyin dedik. "siz de buradan geçmeyiverin." dedi. öfkeden deliye döndüm sonra işi ben tek başıma ele aldım. adamı azarlamaya başladım. sürekli "anladım ama...", "anladım, ama..." deyip duruyor. bir halt anlamadınız dedim. bu köpekleri bir daha burada ya görmeyeceğim ya da bağlı olacaklar diye ekledim. "ama onlar kimseyi ısırmadı..." dedi. "ben de bıçağı çıkarıp sizin göğüs kafesinize kadar hızla getireyim ama son anda saplamayayım. kabul mü?" dedim. tehditlerim işe yaradı sanırım zira o köpekler bir daha başımıza bela olmadı.
yani bizim de "başımıza bir şeyler geldi".
devamını gör...
6.
bence bir insanla bir köpeği kıyaslamak uygun değil. bir insan seni öldürebilir ama bu düşünerek verdiği bir karar ama hayvanlar içgüdüleri ile hareket ediyor.
aniden yolda önüne atlayan bir hayvan trafikte büyük sorun. keza özellikle çocuklara saldırdıklarında çocukların korkması çok normal. sen korkma şöyle yanaş diyince onu uygulamak hemen öyle kolay olmuyor. çocukların köpekle mücadele etmesi, kendini kurtarması da mümkün değil.
köpeklerden nefret etmiyorum ama yaklaşamıyorum, korkuyorum. korkularını aşmak kolay değildir. korkmayana kolay gelir hep. kimi yüksekten korkar, kimi köpekten, kimi karanlıktan. korkma diyince geçiyor mu hemen. palyaçodan korkan insanlar var dünyada. sana saçma gelen şeyden birileri korkabiliyor.
hayvanlarla bir alıp veremediğim yok ama kime ne zararları olursa olsun hep görmezden gelmek saçma. şahsen çocuğuma saldıran köpek olursa çocuğumu kurtarmak için çekip vururum. geçenlerde üstüne koşan köpeği vuran abd polisi görmüştüm. bazıları diyor ki bişey yapmasın gelip köpek ısırsın. oldu canım sen istiyorsun diye ısırılalım.
tamam hepsi öldürülmesin ama bir çözüm de bulunsun. hiç sorun yaratmıyormuş gibi yapmak, görmezden gelip kulaklarını tıkamakla bu sorun çözülmez.
aniden yolda önüne atlayan bir hayvan trafikte büyük sorun. keza özellikle çocuklara saldırdıklarında çocukların korkması çok normal. sen korkma şöyle yanaş diyince onu uygulamak hemen öyle kolay olmuyor. çocukların köpekle mücadele etmesi, kendini kurtarması da mümkün değil.
köpeklerden nefret etmiyorum ama yaklaşamıyorum, korkuyorum. korkularını aşmak kolay değildir. korkmayana kolay gelir hep. kimi yüksekten korkar, kimi köpekten, kimi karanlıktan. korkma diyince geçiyor mu hemen. palyaçodan korkan insanlar var dünyada. sana saçma gelen şeyden birileri korkabiliyor.
hayvanlarla bir alıp veremediğim yok ama kime ne zararları olursa olsun hep görmezden gelmek saçma. şahsen çocuğuma saldıran köpek olursa çocuğumu kurtarmak için çekip vururum. geçenlerde üstüne koşan köpeği vuran abd polisi görmüştüm. bazıları diyor ki bişey yapmasın gelip köpek ısırsın. oldu canım sen istiyorsun diye ısırılalım.
tamam hepsi öldürülmesin ama bir çözüm de bulunsun. hiç sorun yaratmıyormuş gibi yapmak, görmezden gelip kulaklarını tıkamakla bu sorun çözülmez.
devamını gör...