sokaktan geçerken tüm eşrafa selam vermek

en sevdiğim.

halen bunu yapabileceğimiz mahalleler var, sokaklar var. oranın esnafıdır yıllardır, sürekli sokakta olan bir ağabey vardır, apartmanın altında taburede oturan dayı...

gelip geçerken selamsız sabahsız bırakılmaz. bazen "gel bir çayımı iç" teklifleri geri çevrilmez, çay içersin, iki lafın belini kırarsın, bazen bir siftah atarsın...

en eski mahallem reşatbey'de bunu yapabiliyorum. çok hoş bir duygu. insanı insan hissettiriyor.