1.
"saygı-sevgi-güven"
'saygı'
1- değeri yüksek olanlara, kutsal bilinen kimselere, şeylere karşı duyulan, sevgi ve çekinmeyle karışık bağlılık duygusu.
2- başkalarını rahatsız etmekten çekinme duygusu, inceliği
'sevgi'
insanı bir şeye veya bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu olarak tanımlanmış.
'güven'
1- korku, çekinme ve kuşku duymadan inanma ve bağlanma duygusu.
2- bir şeyden umulan, beklenen niteliğe inanıp ona göre davranma.
yaşamda herkese aynı ölçüde duygu düşüncelerimizi tavrımızı göstermeyiz. bazıları vardır onlar bizim için en değerliler en güzellerdir. sahip olduğumuz aile, hayatımızda ki kadın/erkekler ve dostlarımız. bunların sözleri, istekleri beklentileri, ihtiyaçları daha önemli ve önceliklidir. üzülünce üzülür sevinince seviniriz. onları korumak ve kollamak için her şeyi yapmak isteriz. mutluluğu ve güzel olan şeyleri isteriz onlar için sadece... sadece onlara güveniriz ve onlarında bize güvenmesini bekleriz. bu durum gerçekleşmediğinde biz de toplumun bize dayattıklarının bir parçası oluyoruz.
"saygı, kişinin varoluşunu ve o varoluşun sınırlarını koşulsuz kabul ederek ilişki kurmak ve bu ilişkiyi devam ettirmeyi isteme duygusudur. eğer kırlangıcı kırlangıç olarak olduğu gibi kabul ediyorsam ve onların yaşamlarını devam ettirmesi gereken koşulları değiştirmemeye özen göstererek ilişki kuruyorsam, kırlangıçlara saygım var demektir. kırlangıç kişi mi? saygın varsa, evet!"
"saygıda iki önemli boyut var; bunlardan ilki sınırlar ve sorumluk bilinci içinde varoluşu olduğu gibi kabuldür, diğeri de ilişkiyi sürdürme isteğidir. kırlangıcı kırlangıç olarak olduğu gibi kabul etmek, onlara zarar vermeden yaşamaya özen göstermek, onların çevremde olmasını istemek, kırlangıçlara saygılı olduğumu gösterir. ama bu kırlangıçları sevdiğimi göstermez."
"sevgi, seven ve sevilen arasına özel bir duyguyu, niyeti ifade eder. seven kişi, sevdiğinin olabileceğinin en iyisi olarak gelişebilmesi ve böylece potansiyelini gerçekleştirerek mutlu olabilmesi için eylem içindedir. bunun karşılığında hiç bir şey beklemez. sevdiğinin mutlu olması, seveni mutlu eder. hepsi bu."
"kırlangıca saygılı olmak başka, kırlangıcı sevmek başkadır. kırlangıcı seven eyleme geçer; kırlangıcı tanımak için kitaplar okur, araştırır, onların ortamlarını daha iyi hale getirmek için çabalar, dernekler kurar, mevsimlerine göre kırlangıcın gelişlerini karşılama ve ayrılış ve gidişlerini uğurlama törenleri oluşturur. bunun karşılığında tek bir beklentisi vardır: kırlangıçların kırlangıç olarak özgürce yaşamaları."
"güven, bu basit ama çok önemli soruyu kapsamlı olarak burada ele almam olanaksız. ama, şunu söylemek istiyorum: insanlar güvenen varlıklar olarak doğarlar. çocuk tüm yaşamını güven üstüne kurmuştur. kendini sevecek, koruyacak, besleyecek birilerinin olacağına güvenerek doğar. bu güven erken yaşta elinden alınırsa yaşamını sürdüremez.
güven ortamında büyüyen çocuk sağlıklı olarak gelişir. güven ortamından mahrum kalan çocuk bedenen ve ruhen sağlıksız yetişir. güvensizlik doğuştan getirdiğimiz bir özellik değil; toplumsallaşma süreci içinde öğreniyoruz. güven duymamayı öğretiyoruz. sigara kullanmayı, alkol içmeyi öğrettiğimiz gibi, yalan söylemeyi ve güven duymamayı öğretiyoruz."
'saygı'
1- değeri yüksek olanlara, kutsal bilinen kimselere, şeylere karşı duyulan, sevgi ve çekinmeyle karışık bağlılık duygusu.
2- başkalarını rahatsız etmekten çekinme duygusu, inceliği
'sevgi'
insanı bir şeye veya bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu olarak tanımlanmış.
'güven'
1- korku, çekinme ve kuşku duymadan inanma ve bağlanma duygusu.
2- bir şeyden umulan, beklenen niteliğe inanıp ona göre davranma.
yaşamda herkese aynı ölçüde duygu düşüncelerimizi tavrımızı göstermeyiz. bazıları vardır onlar bizim için en değerliler en güzellerdir. sahip olduğumuz aile, hayatımızda ki kadın/erkekler ve dostlarımız. bunların sözleri, istekleri beklentileri, ihtiyaçları daha önemli ve önceliklidir. üzülünce üzülür sevinince seviniriz. onları korumak ve kollamak için her şeyi yapmak isteriz. mutluluğu ve güzel olan şeyleri isteriz onlar için sadece... sadece onlara güveniriz ve onlarında bize güvenmesini bekleriz. bu durum gerçekleşmediğinde biz de toplumun bize dayattıklarının bir parçası oluyoruz.
"saygı, kişinin varoluşunu ve o varoluşun sınırlarını koşulsuz kabul ederek ilişki kurmak ve bu ilişkiyi devam ettirmeyi isteme duygusudur. eğer kırlangıcı kırlangıç olarak olduğu gibi kabul ediyorsam ve onların yaşamlarını devam ettirmesi gereken koşulları değiştirmemeye özen göstererek ilişki kuruyorsam, kırlangıçlara saygım var demektir. kırlangıç kişi mi? saygın varsa, evet!"
"saygıda iki önemli boyut var; bunlardan ilki sınırlar ve sorumluk bilinci içinde varoluşu olduğu gibi kabuldür, diğeri de ilişkiyi sürdürme isteğidir. kırlangıcı kırlangıç olarak olduğu gibi kabul etmek, onlara zarar vermeden yaşamaya özen göstermek, onların çevremde olmasını istemek, kırlangıçlara saygılı olduğumu gösterir. ama bu kırlangıçları sevdiğimi göstermez."
"sevgi, seven ve sevilen arasına özel bir duyguyu, niyeti ifade eder. seven kişi, sevdiğinin olabileceğinin en iyisi olarak gelişebilmesi ve böylece potansiyelini gerçekleştirerek mutlu olabilmesi için eylem içindedir. bunun karşılığında hiç bir şey beklemez. sevdiğinin mutlu olması, seveni mutlu eder. hepsi bu."
"kırlangıca saygılı olmak başka, kırlangıcı sevmek başkadır. kırlangıcı seven eyleme geçer; kırlangıcı tanımak için kitaplar okur, araştırır, onların ortamlarını daha iyi hale getirmek için çabalar, dernekler kurar, mevsimlerine göre kırlangıcın gelişlerini karşılama ve ayrılış ve gidişlerini uğurlama törenleri oluşturur. bunun karşılığında tek bir beklentisi vardır: kırlangıçların kırlangıç olarak özgürce yaşamaları."
"güven, bu basit ama çok önemli soruyu kapsamlı olarak burada ele almam olanaksız. ama, şunu söylemek istiyorum: insanlar güvenen varlıklar olarak doğarlar. çocuk tüm yaşamını güven üstüne kurmuştur. kendini sevecek, koruyacak, besleyecek birilerinin olacağına güvenerek doğar. bu güven erken yaşta elinden alınırsa yaşamını sürdüremez.
güven ortamında büyüyen çocuk sağlıklı olarak gelişir. güven ortamından mahrum kalan çocuk bedenen ve ruhen sağlıksız yetişir. güvensizlik doğuştan getirdiğimiz bir özellik değil; toplumsallaşma süreci içinde öğreniyoruz. güven duymamayı öğretiyoruz. sigara kullanmayı, alkol içmeyi öğrettiğimiz gibi, yalan söylemeyi ve güven duymamayı öğretiyoruz."
devamını gör...