1.
"affetmek ve affedilmek"
affetmek, yaşanılan olayın etkisinden kurtulmak için kişinin kendisi için attığı bir adımdır. affedilmek, insanın bir başkasına karşı kendini ve eylemlerini sorumluluğunu alma sürecidir. affetmek için, insanın ruhsal ve zihinsel olarak kendisini hazır hissetmesi gerekir çünkü affetmek bir seçimdir. kimsenin zorlamasıyla affetmek mümkün değildir. affedilmek te gerçek bir istemek ve kararlılık ile mümkündür.
birdenbire affedişler bile bir sürecin ürünüdür.
bir kaç saniyelik bir düşünme sürecinde yaşamda bir çok şeyi unutmak için affettiğimizi görebiliriz. bazen kendimizi, yaptığımız bir hatadan dolayı affederiz. bazen karşımızda ki birini affederiz. bazen karşımızda ki kişiden bizi affetmesini bekler ve isteriz. insanın kendisine ve yaşamının olağan akışına dönmesine yardım eden bu eylem iyi ve güzel duyguların yeniden hissedilmesine yardımcı olabilir... korkular, iletişim ve doğru bir düşünsel süreçle.
en büyük engeller
nefret, korkular, iletişimsizlik gibi şeyler affetme kavramını ortadan kaldırabilir. fazlaca olumsuz uyaranla karşılaştığımız tv, sokak ve sosyal çevre bile affetme hissinin gelmesine engel olabilir.
güvensizlik, korkular ve iletişimsizlik...
inanmayarak! güvenmeyerek! korkarak!
ben affedersem buradan güç alır yaptıkları yanına kar kalır ve bir dahakine daha büyük bir hata yapar beni üzer.
bana yaşattığının aynısını yaşamasını istiyorum.
anlatsam da anlamaz ki neyi nasıl anlatayım neden bu şeyleri yaşadık ve yaşattık ki.
affetmek- affedilmek bir duygu değildir. ortaya çıkan sorunlara karşı bir çözüm çabasıdır. insan, hata yaparak doğruya ulaşan bir canlıdır. deneyimleyerek doğruya ve yanlışa ulaşma çabası içerisindedir. bu şekilde öğrenir ve bu şekilde eyleme geçer bir sonraki adımında daha iyisine ulaşmak için. bazen çok iyi şeyler yapar bazen çok fazla hata. önemli olan bu süreçler de doğru bir iletişim ve doğru bir tavırdır.
affetmek, yaşanılan olayın etkisinden kurtulmak için kişinin kendisi için attığı bir adımdır. affedilmek, insanın bir başkasına karşı kendini ve eylemlerini sorumluluğunu alma sürecidir. affetmek için, insanın ruhsal ve zihinsel olarak kendisini hazır hissetmesi gerekir çünkü affetmek bir seçimdir. kimsenin zorlamasıyla affetmek mümkün değildir. affedilmek te gerçek bir istemek ve kararlılık ile mümkündür.
birdenbire affedişler bile bir sürecin ürünüdür.
bir kaç saniyelik bir düşünme sürecinde yaşamda bir çok şeyi unutmak için affettiğimizi görebiliriz. bazen kendimizi, yaptığımız bir hatadan dolayı affederiz. bazen karşımızda ki birini affederiz. bazen karşımızda ki kişiden bizi affetmesini bekler ve isteriz. insanın kendisine ve yaşamının olağan akışına dönmesine yardım eden bu eylem iyi ve güzel duyguların yeniden hissedilmesine yardımcı olabilir... korkular, iletişim ve doğru bir düşünsel süreçle.
en büyük engeller
nefret, korkular, iletişimsizlik gibi şeyler affetme kavramını ortadan kaldırabilir. fazlaca olumsuz uyaranla karşılaştığımız tv, sokak ve sosyal çevre bile affetme hissinin gelmesine engel olabilir.
güvensizlik, korkular ve iletişimsizlik...
inanmayarak! güvenmeyerek! korkarak!
ben affedersem buradan güç alır yaptıkları yanına kar kalır ve bir dahakine daha büyük bir hata yapar beni üzer.
bana yaşattığının aynısını yaşamasını istiyorum.
anlatsam da anlamaz ki neyi nasıl anlatayım neden bu şeyleri yaşadık ve yaşattık ki.
affetmek- affedilmek bir duygu değildir. ortaya çıkan sorunlara karşı bir çözüm çabasıdır. insan, hata yaparak doğruya ulaşan bir canlıdır. deneyimleyerek doğruya ve yanlışa ulaşma çabası içerisindedir. bu şekilde öğrenir ve bu şekilde eyleme geçer bir sonraki adımında daha iyisine ulaşmak için. bazen çok iyi şeyler yapar bazen çok fazla hata. önemli olan bu süreçler de doğru bir iletişim ve doğru bir tavırdır.
devamını gör...