sorumluluklarla baş etme yöntemleri

öncelikle, üstesinden gelemeyeceğimizi düşündüğümüz sorumlukları uzerimize alınmıyoruz. sonra, eğer üstesinden gelebileceğimiz bir sorumluluk aldıysak, yerine getirmek için çabalıyoruz.
tembellik etmeyin yahu. sorumsuz insanlar=(bkz: nefret edilen insan tipi).

üstünden kalkacağımızı düşündüğümüz sorumlulukları bir güzel alıyoruz, sonrasında son güne kadar yapmıyoruz lay lay lom takılıyoruz. son gün geldiğinde kıçınızın tutuşmasıyla stresin eşlik ettiği bu sorumluluğu bir güzel yerine getiriyoruz. bunu yaparken "niye son güne bıraktım ki, bidaha bırakmicam" demeyi de ihmal etmiyoruz.

hüzünlü şarkı eşliğinde ağlamak.

uyumak.

(bkz: kaçmak)

ya da hiç sorumluluk almamak. işte benim basit hayatım.

sorumlulukları hayattan çıkarmak gibi basit yolları vardır.

unutmak.
bir sorumluluğum varsa inatla unutuyorum.
unutmuş gibi yapınca dağ gibi büyüyorlar ve ben bu sorumlulukların altında eziliyorum.
altta kalanın canı çıksın tırrek sen kim benden büyük olacaksın!

hallederim zamanla.

başı omza doğru eğip duvara bakmak.
nasıl olsa çözülmeyecek bari sakin kalalım.
*

öncelikle sakin kalmaya dikkat ediniz. sonra yapılacakları karışık bir şekilde yazınız. yapılacak şeylerin hepppsi aklınıza gelmiyorsa ufak bir zaman tanıyın kendinize.
sonra bunları önem sırasına dizerek önce bitmesi gerekenleri belirleyin.
sonra oturup ağlayın demeyeceğim ya sakin..
uyanma, yemek gibi hayatî aktivitelerinizi baştan savma yapmayıp onları bir derleyip toparlayın. daha sonra yayın yapacaklarınızı. tek güne sıkıştırmak yerine günlere yayıp kademe kademe ilerlemek size de motivasyon sağlar ve kendinize yüklenmemiş olursunuz.
en basitinden sesli kitap okumayı seviyorum. bunu işe dönüştürdüm. hafta bir video yüklüyorum youtube kanalıma. son gün 3-4 saat kitap seslendirmek ve onları düzenlemek yerine her gün yarım saat yarım saat yapmak çok daha mantıklı...
sadece sorumluluklarınız, dersleriniz değil mesele. hobilerinizi de böyle yapabilirsiniz. resim mi çizeceğim, günde 1 saat öyle kafa dağıtayım. 1 saat enstrüman çalayım...
ertesi gün de öyle yapayım..
hem de istikrarlı bir şekilde her gün devam ettiğiniz bir şeyde başarısız olma ihtimaliniz çok düşük. kolay gelsin

(bkz: bir görevi zamanından önce tamamlamak)

tüm yumurtaları bir sepete doldurur sallaya sallaya yol alırım. sonra bir pişmanlık ile kontrol eder, kurtarılabilir durumda olanlara iyi bakmaya çalışırım. tam bir baş etmek denilemez ancak ufak da olsa çabam var.

başkalarını suçlamak baya etkilidir.

uyumak ve boşvermek, trust me.

sorumluluklara gore bas etme metodlari da degiskenlik gosterecektir.

bazi sorumluluklarin rutinlestirilmesi en guzel bas etme yontemidir. devamlilik duzen getirebilir.

bazi sorumluluklari sevmek adina bir miktar anlam yuklemek gerekir.

bazi sorumluluklar icin guc, sabir hatta tahammul gerekir. sorumluluklar disinda kalan zaman dilimlerini iyi degerlendirmek, sirttaki yukleri daha iyi tasiyabilme olasiligi saglar. bu firsatlari akillica kullanmak sanki cileli sorumluluklari bir miktar cekilir kilabilir gibi.

galiba bazi sorumluluklar icin de oyle bas etmelik somut meselere girmeye luzum yok. sorumluluga karsi bakis acimizi degistirmek yetebiliyor.

ve bazi sorumluluklar esasen gereksiz, insanin kendi kendine yuklendigi yuklerden ibarettir. bir anda; tereyagindan kil cekme kolayliginda sorumlulugu omuzdan atmak, hatta bunu tertemiz bir cinnet esligiyle yapmak, sorumlulugu bas etme degil yok etme imkani sunabilir. delirmeniz gereken zamanlarda delirmekten cekinmeyin efenim.

ben bu karaktere bayılıyordum. her şeyi hallediyordu maşallah.

kadınsan evlenmek, erkeksen kaçış yoktur.

sorumluluk alırken kendimizi çok iyi tanıyor olmamız gerek sonrası zaten gelir diye düşünüyorum.

sorumluluklarin ustesinden gelmek, daha cok calismak, azmetmek, elestiriye kulak asmamak.