sorun bende mi

tüm gün bilgisayar başında oturup vize, final ödevi yapmaktan, sadece slayt okuyup geçen hocanın online sınavda patır patır beni tokatlamasından, gece 3’e kadar ders tekrarı izlemekten cidden sıkıldım.
etek giyip otobüse bindiğimde 60 yaşındaki adamın dik dik bana bakmasından, elinin hamuruyla karışma bu işe diyenlerden, ne işin var bu saate dışarıda yürünür mü diyen komşularımdan, üstümde hiçbir emeği olmamasına rağmen yaranmak zorunda bırakıldığım akrabalarımdan, siyasal görüşümü belirtince sen ne anlarsın denilmesinden ben artık çok sıkıldım.
daha gençsin elbet gezersin diyip iş bulamıyorum diyince sen beğenmiyorsundur diyen teyzelerden, çok yakın arkadaşım kürt kökenli olduğu için uzak durmamı söyleyen amcalardan, maddi sıkıntı çekmekten, istediğim kitabı alamamaktan, tartışmaya kapalı olan ve kendini süper zeka sanan yaşıtlarımdan gerçekten çok sıkıldım. sorun bende mi bilmiyorum ama sağa sola saldırmama çok ufak bir ramak kaldı.

bir dakika bu tanım'da bahsedilen kişi nedense bana çok benziyor.

bir yazarın isyan ettiği başlıktır.
hayır dostum sorun sende değil sorun insanlarda.
bu insanların böyle yaşaması böyle davranması onların sorunlu olduğunun göstergesidir.
maalesef o insanlar veya toplum bize bir şeyleri dayatmaya çalışarak yaşamaya alışmış. sen sadece bunlara karşı çıkıyorsun ve yoruluyorsun usanıyorsun.
sakin ol ve rahatlamaya çalış dünya zor bir yer.
youtube kanalı açan acemi cadı gibi motivasyon konuşması yapmak istemiyorum maalesef bu dünya böyle biraz sabretmeye çalış.

sende değil. maalesef leş gibi bir ülkede yaşıyoruz. benim gibi yap ve yurt dışına gitme planlarına başla.

sorun sende değil ama hepimiz aynı dertlerden muzdaribiz sevgili yazar...

maddi sıkıntılara dair öneri getiremediğim için çok üzgünüm, ama zorbalıklara kibar kaba tepki, veya bilinçli görmezden gelme tavsiye ederim.

sorun sen de değil sayın yazar! nasıl ki bazı milletler, bazı düşünen insanlar sanata, felsefeye, lan ben neden yaşıyorum sorusuna ilgi duyarken, bizim milletimizde ise çığ gibi bir kitle fesatlığa, dedikoduya, insanların hayatına karışmaya, yaftalamaya, hiç bir şeyi bilmeden her şeyi bilmeye, 10 insan kaynakları müdürü gücünde değerlendirmeye ilgililer ve bu konuda uzmanlaşmışlar. maalesef ki bu sorunun kanunlara uygun bir çözümü de bulanmamaktadır. bol sabır dileyip ''sana ne'' kelimesini dilinize pelesenk etmeye çalışmanızı tavsiye ediyorum.

sorunun ana kaynağı yozlaşmış milletimizdir. sorgulamayan, güdülmeye müsait, dogmalarla sarhoş olmuş, bastırılmış cinselliğin gözlerini kör ettiği insanımızdır sorun. türkiye düşünen, gören, araştıran ve nispeten günümüz dünyasının normlarına ayak sağlayabilmiş insanlar için bir cehennem. bu cehennem öyle bir durumda ki nesiller geçmesi gerekiyor, yozlaşmanın toparlanması için. halimiz çok acı ve trajikomik. ağlanacak halimize gülüyoruz desek yeri. sahi ağlasak da gülsek de ne faydasını gördük ki?

ne zaman işler kötü gitse insanın kendine sorması gereken bir soru olduğunu düşünüyorum. ama insanlar karşısındaki insanları suçlamaya o kadar alışmış ki kendilerine bakmadan sorumluyu ve sorunluyu ilan ederler.

muhtemelen.