1.
1919/ 1998 yılları arasında yaşamış fransız şair alain bosquet imzalı eser;
türkçe'ye özdemir ince tarafından çevrilmiş ve 1989 yılında yayınlandığı bilinmektedir.
alain bosquet adını duyduğum bir şair değildi, dolayısıyla okuduğum ilk kitabı bu oldu.
önsöz yaşar kemal tarafından yazılmış..
şiirler o kadar özgün ve farklıydı ki okurken kahkaha atmamak olanaksız, bazı dizeleri komik olsa da çoğu şiir ciddi ve keskin bir biçimde karşımıza çıkıyor.
örneğin beni seven bir kitabı açıyorum dizesi bence komikti, en komik bulduğum dize galiba buydu.
hiçliğe hazırlıyorum kendimi dizesi en felsefik dizelerinden biriydi bana kalırsa.
hem melankolik hem rasyonel bir ruh hâlinin şiirlerin atmosferini oluşturduğu bence söylenebilir, hem acı çeken hem de hayatta bazı şeylerle dalga geçen birinin şiirleri olduğu okurken hissediliyor.
ölüm ve ölümü bekleme üzerine olan şiirler daha etkileyiciydi, aşk duygusunun, boşluk duygusunun da şiirlerde hissedildiği,
ele alındığı okurken sezilmektedir.
hiçlik, benzersizlik, unutmak, ölüme yaklaşmak, yaşlanmak, sanat nâmına yeni bir şey üretmemenin gizeminin kalmamasıyla bağdaştırılması, hayata ve hayatta olanlara/ olmayanlara karşı duygular, düşünceler, şairin kendine has üslubu ve şiir anlayışıyla oldukça keskin bir formda karşımıza çıkıyor.
özellikle de hiçlik ve yas, ölüm ve yok oluşa duyulan acıyı hissettiren dizeleri iyi buldum.
şairin üslubunu ve yarattığı şiir dünyasını güçlü buldum.
güldüğüm ve etkileyici bulduğum birkaç dize bırakıp burada bitiriyorum.
umarım diğer kitaplarını da okurum,
üslubu okumam gerektiğini hissettiriyor.
burada yatıyor haksız yere vârolmuş biri.
peki kim tutuyor yası?
peki kimin yüreği sızlıyor bunca ölüme,
yok olan bunca şeye?
gücüm yok sana büyüklüğünü geri verecek
kavramam olanaksız, boyutlarını düşüşünün.
hiçbir şeyin yok
hiç kuşkusuz
benim sesimden başka.
intihardan başkasını düşünmüyor.
beni seven bir kitabı açıyorum.
göğsümde bir tren devrildi.
tek bir gizim bile kalmadı kendime
çünkü yeni bir şey yaratamadım..
ölümümü bekliyorum
annemin bağrına dönüş gibi.
unutmak gerek seni
bağışla beni
adın unutulacak kısa zamanda;
yüzün bir yabancının yüzü olacak.
türkçe'ye özdemir ince tarafından çevrilmiş ve 1989 yılında yayınlandığı bilinmektedir.
alain bosquet adını duyduğum bir şair değildi, dolayısıyla okuduğum ilk kitabı bu oldu.
önsöz yaşar kemal tarafından yazılmış..
şiirler o kadar özgün ve farklıydı ki okurken kahkaha atmamak olanaksız, bazı dizeleri komik olsa da çoğu şiir ciddi ve keskin bir biçimde karşımıza çıkıyor.
örneğin beni seven bir kitabı açıyorum dizesi bence komikti, en komik bulduğum dize galiba buydu.
hiçliğe hazırlıyorum kendimi dizesi en felsefik dizelerinden biriydi bana kalırsa.
hem melankolik hem rasyonel bir ruh hâlinin şiirlerin atmosferini oluşturduğu bence söylenebilir, hem acı çeken hem de hayatta bazı şeylerle dalga geçen birinin şiirleri olduğu okurken hissediliyor.
ölüm ve ölümü bekleme üzerine olan şiirler daha etkileyiciydi, aşk duygusunun, boşluk duygusunun da şiirlerde hissedildiği,
ele alındığı okurken sezilmektedir.
hiçlik, benzersizlik, unutmak, ölüme yaklaşmak, yaşlanmak, sanat nâmına yeni bir şey üretmemenin gizeminin kalmamasıyla bağdaştırılması, hayata ve hayatta olanlara/ olmayanlara karşı duygular, düşünceler, şairin kendine has üslubu ve şiir anlayışıyla oldukça keskin bir formda karşımıza çıkıyor.
özellikle de hiçlik ve yas, ölüm ve yok oluşa duyulan acıyı hissettiren dizeleri iyi buldum.
şairin üslubunu ve yarattığı şiir dünyasını güçlü buldum.
güldüğüm ve etkileyici bulduğum birkaç dize bırakıp burada bitiriyorum.
umarım diğer kitaplarını da okurum,
üslubu okumam gerektiğini hissettiriyor.
burada yatıyor haksız yere vârolmuş biri.
peki kim tutuyor yası?
peki kimin yüreği sızlıyor bunca ölüme,
yok olan bunca şeye?
gücüm yok sana büyüklüğünü geri verecek
kavramam olanaksız, boyutlarını düşüşünün.
hiçbir şeyin yok
hiç kuşkusuz
benim sesimden başka.
intihardan başkasını düşünmüyor.
beni seven bir kitabı açıyorum.
göğsümde bir tren devrildi.
tek bir gizim bile kalmadı kendime
çünkü yeni bir şey yaratamadım..
ölümümü bekliyorum
annemin bağrına dönüş gibi.
unutmak gerek seni
bağışla beni
adın unutulacak kısa zamanda;
yüzün bir yabancının yüzü olacak.
devamını gör...
"söyle alain" ile benzer başlıklar
alain delon
27