sözlük yazarlarının yediği en garip yiyecek

toprak yedim zamanında.. biz de geçtik o yollardan...

bristol'da kan sosisi yemiştim, allah kahretsin söyledikleri zaman midemi söküp atasım geldi.
ingiliz kahvaltısının vazgeçilmeziymiş. sizin ben vazgeçilmenizi s..

yonca yedim.

garipten ne anladığınıza bağlı.
mesela yaprak sarması gayet garip ama yiyorum. kiraz yaprağı sarması var mesela, aşırı garip ama onu da yiyorum.
iç anadolu'ya özgü arabaşı var, başlı başına garip bir yemek onu da çok severek yiyorum.
şırdan yemiştim bir keresinde sanırım yediğim en garip yiyecek oydu.

mumbar dolması.

pritt. tatları kolay kolay unutmam tadı hala aklımda.

epey lezzetli bir şey arkadaşlar sıfır şaka.

bir iddia nedeniyle de olsa yosun yedim.

annemin karpuzdan yaptığı jelibon.

doğru düzgün bir tadı yok. ya da yedikten sonra tat alma duyumu kaybettim orası ayrı. jelibonun sadece jel kısmı var. kırılmasın üzülmesin diye mecbur yiyoruz ailecek. jelibon kısmını tamamlayabilirse patentini almayı düşünüyoruz. tek rakibimiz haribo altın ayıcık.

lolipop gibi çubuğa geçirilmiş akrep yedim.

bir anket başlığı.
köfteyi ahududu reçeline batırıp, kaşarı bala batırıp yerim.

lisede fkb günlerinde biyoloji hocalarımızdan birisi internetten kurutulmuş çekirge sipariş etmişti. sağlığa hiçbir zararı olmayan, naif niyetler ile ikram edilen bu garip yiyeceği elbette şımarık öğrenciler birbirine fırlatarak ve genel olarak konsept ile alay ederek mundar ettiler. ben 2-3 adet yemiştim. kurutulmuş çekirgenin dokusu cipsi andırdığından olsa gerek üstüne tuz eklenirse daha iyi bir deneyim olabilir. ağızda bıraktığı biraz nahoş bir aroması vardı. aslında çok da kötü değildi ama ister istemez yediği şeyi düşünürken önyargıyla yaklaşıp iğrenmeye yatkın oluyor insan. yemekten keyif aldım mı denirse aldığımı söyleyemem, lakin deneyimlemiş oldum ve hocama bana bu tecrübeyi yaşattığı için müteşekkirim.

kendi mamülüm olan bir yiyecek.
ismi kahverengi.küçükken mama hışhış dermişim.
şöyle ki önce bayat ekmek olması önemli bir unsur burada.değerlendirmek önemli.
bayat ekmekleri doğruyorsunüz parça parça (küçük lokma parçalar) tabağa.üstüne 1 kaşık tereyağı,2 kaşık reçel,8-10 tane zeytin,2 dilim peynir(tulum olursa daha lezzetli olur),eğer reçel tatlılığı tam sağlamıyorsa 2 çay kaşığı da toz şeker ilave ediyorsunuz.
bunların üstüne 1 su bardağı demlenmiş çay döküyorsunuz. çayı tereyağının üstünden boca edin ki çabuk erisin.daha sonra hepsini karıştırıyorsunuz.ekmek yağ,peynir,zeytin vs hepsi lezzeti, tadı birbirine giriyor.böyle bulamaç halini alıyor.
zevkle götürüyorsunuz sonra.

patlıcan reçeli. bugüne kadar ağzına kendi iradesiyle patlıcan girmemiş (tövbest bu nasıl laf lan) ben, bir kumpasla bir kavanoz patlıcan reçeli yedim. salatalık reçeli dediler çünkü öyle bitirdim kavanozu. bi fetö kumpası değildi ama beni gün boyunca düşündüren bir kumpastı.

yengeçli noodle, iç motoru bozmuştu

acı biber reçeli ve kirpi eti ikisi de müthişti. mmm olsa da yesek.

karınca yedim ya. ekmeğe kaymak ve bal sürüp bir güzel yedikten sonra balın içinde bir iki karıncaya rastladım. muhakkak ekmek üzerinde de vardı. emekçi kardeşlerimi karanlıkta fark edemedim ne olur kusuruma bakmasınlar.

bağzı yazarların rumuzunu görünce soğulcan yediklerine inanıyorum.

lahana yemeği.

güney afrika'ya özgü tropikal bir meyve idi. erik desem değil, kivi desem değil. tatlı ama çok acayip bir meyve.

gana portakali