stajyer avukat

hukuk fakültesi bitiren kimselerin, avukat olabilmek için ilk altı ay adliyede ve altı ay da hukuki danışmanlık bürosunda bir avukatın yanında staj görmesi sonucu aldığı ünvandır. bu kişiler genelde maaş alamaz ve bir yıl boyunca sefalet içinde o adliye senin bu noter benim koşuştururlar. bir nevi bölüm sonu canavarı görme durumudur.

bütün günün yorgunluğuna karşın aman be bugün de çok şey öğrendim diyerek kendilerini kandıran bedava çalışanlardır. yine de tüm ödemeyi bir şeyler öğreterek yapmamak gerekmektedir. çünkü tüm gün adliyelerde koşuşturmaktan ayakları şişen stajyerler insan üstü bir emek koyar ortaya. bu emeğin karşılıksız kalması üzmektedir.

çoğu zaman bedava işçi, köle gibi görülen mecbur olduğunu bildikleri için sömürmekten utanmayan avukatların sevdiği çalışanlarıdır.
genelde karın tokluğuna yaşar.

(bkz: dilsiz uşak)

hukuk fakültesini bitirdikten sonra 12 aylık dönemde edinilen sıfattır. ilk altı ayınız adliye'de ikinci altı ayınız 5 yıl kıdemli bir avukatın yanında geçer. ortalama aldıkları ücret ise 1.000-2.000 arasında değişir. para vermeyen yerler de azımsanamayacak kadar fazladır. ne diyelim, allah kurtarsın.

gel de buna güven ileride.

boklu converse, tayt gibi kombinasyonlar hayatın gerçekliğine bırakır. sevimli dostlarımızın gardrobunda çoğu zaman böyle şeyler bulunmazdı o tarihe kadar, adliye bir çukurdur. bu arkadaşları da hızlıca yutar.

şımarık insta girl gider yerine ailesinin yardımıyla aldığı kalem etek, topuklu giyen stajer gelir. gardrobunda artık boklu tayt kokusu yoktur. bir defa alışınca insan resmiyete, geriye dönmek istemez.

hızlıca asimile etmiştir hayat bu arkadaşı. kim suçlayabilir? tayt giyen birisi ‘müvekkil’ dese kim ciddiye alır..

büyü de gel gibi bakar yılların kaşar hukukçuları, bunlar da hızlıca büyüyüp gelir. günü gelir ‘asla bu götü kalkıklar’ gibi olmayacağım der. en önden yürüyeni olup çıkarlar. sistem beybi. öper.

işte bu hukukçuları, adliyeden fırlayıp haftasonları çılgın attığı gecelerde avlayıp, dikta bir yatak performansıyla cezalandırmayı çok seviyorum.

bazen diktacı bir penis.. her şeyi güzelleştirir çocuklar. stajer avukat gördüm mü kalkıyor, tutamıyorum.

geldik zurnanın zort dediği yereee :)))))

karın tokluğuna aldığım maaşla istinaf dilekçesi yazıyorum gecenin bu saatinde.

hmk'dan girip yargıtay kararlarından çıkıyorum.

bu başlığa geldiysen eyyy stajyer kardeşim sana da kolay gelsin. seni benden iyi kim bilir?

staj döneminin ilk altı ayı adliyede son altı ayı ofiste geçer.
adliyede dünyanın en rahatsız sandalyesinde oturup duruşmaları izlersin. çoğunlukla yanına atandığın hakim "gelmene gerek yok. imzanı at git." dese de yine de riske atılmaması gerekir. zira o hakim bir anda "ben seni hiç görmedim." deyip stajını yakabilir. ancak yine de duruşmaları izlemek eğlencelidir.
ofis stajları genellikle köleliğin modern versiyonu gibi geçer pek çok avukatlık ofisi için. maaş istediğin zaman bir taraflarıyla gülüp "sana öğrettiklerimden dolayı asıl senin bana maaş vermen lazım."derler.
ancak iyi bir ofise denk geldiyseniz icra katibiyle, ikinci avukatıyla sohbetli, eğlenceli geçen bir stajdır.
kısacası acısıyla tatlısıyla avukat olmak isteyenlerin atlatması gereken bir stajdır.
tüm stajyer meslektaşlarıma kolay gelsin.

nihayet tamamladığım bir süreç. ancak madem burada tamamen anonim olmasak da bir nebze anonim sayılırız, bu stajyer avukatlık sürecimde yaşadığım ve aklıma gelen birkaç tatsız olayı yazmak istiyorum, tabii ki görecelidir ama benim için bazıları gerçekten çok zordu.

1. yalnızca işten ayrılmak istediğimi söylediğim için patron avukatın bir anda sinirlenerek beni tehdit etmesi. bu konuşma, koca ofiste yalnız olduğumuz bir anda gerçekleştiği için korkmuş ve o anda bir tepki verememiştim.

2. bir iş görüşmesinde avukatın bana “ne kadar maaş istersen verebilirim, yeter ki benimle kıbrıs’a gittiğimde bir tatile gel” demesi, inanılmaz gerçekten.

3. uzun süre çalıştığım bir ofiste yönetici avukatın sevgilisi olan kadın avukatın, yönetici avukatı benden kıskandığı için mobbing uygulaması. bir süre sonra sırf bu yüzden o ofiste avukat olarak benimle devam etmek istemediklerini bizzat duydum. yönetici avukatla iş dışında hiçbir şekilde bir diyaloğum yoktu ve ofis günlerimiz bile farklıydı.

4. bir başka ofiste, patron avukatın sürekli olarak “şehir dışı davalarına benimle gelmek zorundasın, yoksa hiçbir şey öğrenemezsin” diyerek beni baş başa seyahatlere çağırması. gitmedim ve kısa süre içinde oradan ayrıldım. daha sonra bu avukatın, bu seyahatleri eşini aldatmak için kullandığını öğrendim.

5. işten ayrılan 3 kişinin bütün işlerini bana devrettikleri bir ofiste, sırf işleri yetiştirmek için hafta içi akşam 10'a kadar mesai yapıp hafta sonu da ofise gidip her cumartesi ve pazar çalıştığım ve bir kez bile bunun lafını yapmadığım halde benim hakkımda "demek ki işleri yetiştiremiyor ki mesai yapıyor, mesai yapması bizi ilgilendirmez" demeleri.

6. uzun süre çalıştığım ofiste bir avukatla birlikte çalışırken mesainin bitimine yakın ona yalnızca 10 dakika cevap veremediğim için patrona şikayet edilmem. ayrıca bir gün bana gelip, “bana bir soru soracağında "merhaba" yazıp devam et. aynı anda iki mesaj attığında dikkatimi dağıtıyorsun.”, "ne zaman öğle yemeğine çıkıp ne zaman döndüğünü bana yazacaksın." gibi şeyler de söylemesi. bu ve benzeri davranışları herkese yaptığı için sonunda bu kişiyi işten çıkardılar.

aklıma gelenler bunlar belki eklemeler yaparım aklıma geldikçe, biraz da sanırım kol kırılıp yen içinde kalmasın istedim bu sefer.

basit 1 meslegin stajyeri olmak

herkes avukat zaten