sullivan's travels

yönetmen koltuğunda preston sturges oturan bu güzel filmden sizlere bahsetmem gerekiyor.

dönemin amerikan sinemasına bir türlü ısınamamış, avrupa sinemasından ekipman olarak ileride olmasına karşın gerek senaryo, gerek oyunculuk, gerek tekniklerle bir hayli geride kaldığını düşünmüş olmama rağmen beğendiğim filmlerden birisiydi sullivan's travel.

konusundan bahsedelim, spoiler yok.

john sullivan isimli bir yönetmen ağabeyimiz var. bu yönetmen kafayı fakirlerle, kenarda köşede yaşayan insanlarla bozmuş durumda. fakirlerin, ezilmişlerin kendilerini gram düşünmediği bu tuhaf evrende iyilik meleği rolüne bürünmüş a salağı, neyse.

john sullivan onlar hakkında bir şeyler çekmek ister lakin çektiklerinden gram tatmin olmaz, onları anlayamadığını düşünür ve aklına çok dahice?! bir fikir gelir. onlar gibi olmak... rahat batar tabi...

kariyerini, parasını, kısaca her şeyini geride bırakarak onlarla takılmaya, onların yaptıklarını yapmaya başlar, bu sırada en az kendisi kadar tuhaf olan bir kadınla tanışır ve film de böylece başlamış olur.

sullivan'ı yerdiğime bakmayın, çok kaliteli yazılmış bir karakter. oyuncular da çok iyi, gerek sullivan, gerek oyuncu abla o kadar olağanüstü oyunculuk sergiliyorlar ki izlerken şaşırmamak elde değil.

çok fazla toplumsal olaylardan bahsedip eleştiriler yapan, o dönemlerde ırkçılığa karşı dahi çok cesurca bir karşı duruş sergileyen filmlerden birisi bu.. müzikleri de çok hoş... içerisindeki komedi öğelerinden de çok keyif aldım.

çerezlik demek isterdim ama çerezlik diyemem çünkü bazı sahneler içimi ısıttı, hiç olmayacak anlarda aklıma geleceğinden kuşkum yok.