sunak

tapınılan tanrılara, kurban vermek için hazırlanan yerlere denir. altar şeklinde de bilinir ve kullanılır.

antik mezarların yakınlarında bulunan, içerisinde kan yada tütsü yakılan, yuvarlak çanak şeklinde, kayaya oyuntulara denir.

eski yunanda, altar olarakta isimlendirilen, üzerinde kurban kesilen ve tanrıya sunu yapılan, masaya benzer, yüksekçe, genellikle taştan, yuvarlak veya dörtgen şeklinde yapılan ve kurban kanlarının akması için bir deliği bulunan mimari öge. genelde tapınaklarda veya yakınında bulunur. tapınak dışında, tiyatroların orkestrası için eve, agoralara yerleştirilmiştir. bazen pergamon altarı gibi süslü ve anıtsal bir yapı biçiminde yapılmıştır.
pargemon altarı

kadının sunağı, kocasına hizmet ettiği yatak ya da sofradır.
maurice dumas

ey gonůller sultanı,
ben gønlůmů sunak eyledim, verdim son kurbanı...
terkeyledïm, terkeylemenįn de terkįndeyįm.
sinan oldum minarelere setrettim mihrimahı 19 ile,
beethoven oldum, ruhumla resmettim notaları, parmaklarımda rakseyleydi tuşlar istivaya meylettim cihanı!
ümmi idim bir vakit, okur yazar eyledin.
sanrıların sancılarını taç ettim, yeni bir alfabe türettim...
şakkı semavat gönlüm idi,
gözlerim uykulu iken, melodiyle inen vahyin idi...
şah ile aslolanın arasında ki köprüyü yıkıp, boğazı bir edenin zülfikarıyim...
değmelere verilmeyecek aşkın eceli, ecelinden kaçıp arayanın da evveliyim...