sürekli kendini anlatma hastalığı

kimse tarafından önemsenmediğini kendine itiraf etmekte zorlanan insanların bu fikirle giriştikleri bir çeşit mücadele.
tutuldukları hastalık. veya,
bu gerçeği kabul eden insanların hepten kötü hissetmemek adına tutundukları dal.
sözlükte çok var böyleleri. bazen ben bile ne anlatıyon oğlum sen? diyorum kendime.

kelim anacığım, çulsuzum, makam mevki sahibi değilim. yalnızım, öksüzüm.
ah ah, demin ikea'dan yılbaşı ürünlerine baktım. kar küresi filan aradım.
ahhh, çok mu yalnızım?

bu bir hastalıktır ve karşı tarafı sıkmaktan başka bir işe yaramamaktadır.

ilgi isteme şekli gibi bişeydir

hastalık mıdır takıntı mıdır nedir bilmem ama birisi beni karşımdaki bu normal olmayan zâttan kurtarsın doktor muyum kardeşim hastaya katlanmak zorunda olayım

dün gece aramak zorunda kaldığım arkadaşımın hastalığı. 40 dakika sadece onun başarılarını ve neler yapacağını dinledim. bu süreçte bana düşen 10 saniyelik nasılsın sorusu oldu

(bkz: gitme yoksa atarım en yakın köprüden)

hiç böyle hastalıklarım yoktur, ben akıllı, tutarlı bir insanım. ben kendimi neden anlatayım, anlatmaya gerek yok görüyorsunuz. ben sizin gibi kendimi anlatmayı sevmem. ben...*