tahammül edememek

çevremdeki aptal, kurnaz, ikiyüzlü omurgasızlara tahammül edemiyorum. keşke hepsini hayatımdan çıkartabilsem.

etrafınızda yada içinizde katlanamayacağınız bir durum karşısında duyulan hissedilen duygu patlaması. egosu tavan yapmış çalışanına köle gibi davranan patrona tahammülüm yok .

en yoğun hissettiğim duygudur. hiç kimseye ve hiçbir şeye tahammülüm kalmadı. bitti. yok.

abime karşı tutumumdur.

evet bazen ne kadar umursamıyorum, banane ya, herkesin kendi hayatı "herkes istediği gibi yaşar" desem de bende pis insanlara tahammül edemiyorum.

herşeye ulaşmak bu kadar kolay iken; öncelikle dişlerini fırçalamayalanlara, pislik içinde gezenlere, ter kokanlara gerçekten tahammül edemiyorum yada tam anlamı ile gerçekten tiksiniyorum.

sabahattin ali özetlemiş;

tahammül sınırım çoktan aşıldığından beri insanlarla daha az görüşmeye, hislerimi açmamaya ve tuğla tuğla duvar örmeye başladım. beni sıkıntıya sokacak insanları ve durumları elimin tersiyle ittim, pişman değilim.

öyle işte.

karşına çıkan herkesi omuzlarından sarsarak duvara fırlatma arzusunu doğurur.