1.
" ne var ki artık ölemem. "
1936/ 2010 yılları arasında yaşayan kıbrıs türkü şair ve yazar taner baybars imzalı 134 sayfalık eser; mehmet yaşın tarafından dilimize çevrilmiş ve 1997 yılında yayınlanmıştır.
şiirleri olağanüstü bulmasam da iyi bulduğumu söyleyebilirim, özellikle de kitabın son dizesi oldukça etkiliydi.
insanın zaman karşısındaki âcizliği, insanın hayatta ancak bir kez sevebileceği, sevilen birinden uzak kalmanın dayanılmaz ağırlığı,
anıların zihinde yok olmaya başlamasının verdiği acı, iz bırakan kişiden yıldızlar kadar uzakta olmak, anılar silinse bile insanların unutulmaması, bazı şiirlerin benim için ifade ettiği anlamlardandı.
şairin farklı ve dikkat çekici bir tarzının olduğunu kendi adıma söylemem mümkün olacaktır, herkesin kendisinden bir parça bulabileceği şiirlerdi bence.
hayatın her zaman ideallerdeki gibi olamayacağını, kayıpların, ayrılıkların, ölümlerin, yıkımların, vedaların, unutulmaların da mümkün olduğunu hatırlatan şiirlerdi biraz da, gerçekçi bir bakış açısının şiirsel izdüşümü niteliği taşıyan bir şiir kitabıydı şeklinde özetlemem olası.
bazı dizeleri oldukça iyiydi, özellikle de yıkıma ve ayrılığa dair dizeler bence etkileyiciydi.
seçmiş olduğum bazı dizeleri bırakarak burada bir son veriyorum.
biz zamanın elinde cigaralar
bir cigara kutusu dünya
zaman içer bizi yavaş yavaş
ve dumanlarımız savrulur havaya.
bir kere olabilir her şey
bir kere sevebilirim
ve bir kere unutabilirim seni.
dayanılacak sancı değil
uzak kalmak ömür boyu.
ne var ki artık ölemem.
kim demiş ki
ismin geçmişimi alıp götürdü benden?
bence yaşıyorsun,
birbirimizin biçimlerini tanımlayamasak bile.
çok dua ederiz, dedi peder paul,
ama nadiren duyarız
bize ne yapacağımızı öğütleyen tanrı'yı.
belki ölüyor belki de ölmüş...
1936/ 2010 yılları arasında yaşayan kıbrıs türkü şair ve yazar taner baybars imzalı 134 sayfalık eser; mehmet yaşın tarafından dilimize çevrilmiş ve 1997 yılında yayınlanmıştır.
şiirleri olağanüstü bulmasam da iyi bulduğumu söyleyebilirim, özellikle de kitabın son dizesi oldukça etkiliydi.
insanın zaman karşısındaki âcizliği, insanın hayatta ancak bir kez sevebileceği, sevilen birinden uzak kalmanın dayanılmaz ağırlığı,
anıların zihinde yok olmaya başlamasının verdiği acı, iz bırakan kişiden yıldızlar kadar uzakta olmak, anılar silinse bile insanların unutulmaması, bazı şiirlerin benim için ifade ettiği anlamlardandı.
şairin farklı ve dikkat çekici bir tarzının olduğunu kendi adıma söylemem mümkün olacaktır, herkesin kendisinden bir parça bulabileceği şiirlerdi bence.
hayatın her zaman ideallerdeki gibi olamayacağını, kayıpların, ayrılıkların, ölümlerin, yıkımların, vedaların, unutulmaların da mümkün olduğunu hatırlatan şiirlerdi biraz da, gerçekçi bir bakış açısının şiirsel izdüşümü niteliği taşıyan bir şiir kitabıydı şeklinde özetlemem olası.
bazı dizeleri oldukça iyiydi, özellikle de yıkıma ve ayrılığa dair dizeler bence etkileyiciydi.
seçmiş olduğum bazı dizeleri bırakarak burada bir son veriyorum.
biz zamanın elinde cigaralar
bir cigara kutusu dünya
zaman içer bizi yavaş yavaş
ve dumanlarımız savrulur havaya.
bir kere olabilir her şey
bir kere sevebilirim
ve bir kere unutabilirim seni.
dayanılacak sancı değil
uzak kalmak ömür boyu.
ne var ki artık ölemem.
kim demiş ki
ismin geçmişimi alıp götürdü benden?
bence yaşıyorsun,
birbirimizin biçimlerini tanımlayamasak bile.
çok dua ederiz, dedi peder paul,
ama nadiren duyarız
bize ne yapacağımızı öğütleyen tanrı'yı.
belki ölüyor belki de ölmüş...
devamını gör...
2.
devamını gör...