tanrının depremler karşısındaki tutumu

tanrının doğal afetlere dahli olup olmadığı, ya da bu konuda ne yapıp ettiği, düşündüğü, takındığı tavırdır.

valla benim gördüğüm kadarıyla bu gibi konularda, tabiatın işleyişi konusunda tanrı araya girmiyor. tanrı buralarda hiçbir şekilde yok. bilim tanrının etkilemesi ya da engellemesi gibi bir şey olamayacağını gösteriyor bize. tamamıyle faylarda biriken stresler ve buna bağlı hatların kırılması ile ilgili bir olay. anlayacağınız tanrılık bir iş yok burada...

eğer tersini iddia ediyorsanız,
tanrının kutsal mekanları, ibadethaneleri depremden korumamasını nasıl açıklıyorsunuz...

doğal afetler tanrının insanları cezalandırmak için tercih ettiği yöntemlerden biri olmadığı gibi, tanrının doğal afetler karşısında özel olarak birilerini veya bazı mekanları koruduğunu da söyleyemiyoruz.

dünyadaki bütün afetleri yapan allahtır. bu müslümanların inanışı.

peygamber, altı üstüne getirilerek cezalandırılmış bir köyü/kasabayı görmüştür. şaşkın şaşkın o korkunç manzarayı seyrederken, hissiyatına kapılmış ve bir beşer olarak kendi kendine “ya rabb! burada masum günahsız çocuklar ve hayvanlar da vardı!..” diyerek yürümüş ve nihayet kıssanın geçtiği ağacın altında istirahat etmeye başlamıştır.

işte bu olayın vuku bulması, onun sessiz de olsa içinden seslendirdiği bir nevi itirazına fiili bir cevap teşkil etmiş ve pratikte uygulanmıştır. (bk. ibn hacer, fethu’l-bari, 6/358)

yani, bir karıncının kendisini rahatsız etmesinden gazaplanan peygamberin, içinde -diyelim ki ısıran karıncaya ceza verdi, fakat- masumların da bulunduğu oradaki karıncaların yuvasını yakması olayı, allah’ın -içinde masum çocuk ve hayvanların da bulunduğu- bir kasabayı yıkmasına benzetilmiş ve o kasaba halkının isyanlarıyla allah’ın gazabına dokunduğu gerçeğine canlı bir örnekle işaret edilmiştir.

çoktan seçmeli hayat yaşıyorsun. seçsen de seçmesen de kaderin yazılmış.
tabi önlem almamak da yasak. haysiyetsiz inşaatçıların ceza alması ve doğru düzgün yatay yapılara geçmek de şart.