tanrının insana verdiği en büyük ceza

varsa eğer bir tanrı, dünya diyenlere katılıyorum. ya burası aslında o çok korktuğunuz cehenneminizse??

unutulmak, unutmak,unutamamak.

öleceğini bile bile daha çok çalışıp maddiyat biriktirmek. biriktirdiğin yedirtmeden toprağın altına yollamak.

inanmak.

hisseden bir kalp.

umut

ak-ra-ba

hatırlamak.
ama ne güzel bir denklem var ki hatırlamak yanında her daim unutmayı da getiriyor.

inanmak ve inanmamak...

suçluluk, yetersizlik, eksiklik, aşağılık duygusu.
üstelik şimdilerde en çok para eden şey.

ölümlü olduğunun bilincinde olmak ve buna rağmen yaşamak.

umut etmek.

mozambikteki florasan partisi.

kendinden bir parçayı insana vererek insanı şereflendirmiş fakat o parçaya ulaşmak için binlerce perdeyi aralamak gerekli. ve dünyaya meyil ettiğimiz derece bu perdelerin sayısı artmakta yahut azalmaktadır. dünya ile kendi özün arasındaki dengeyi kurmak belki de hayattaki en zor iştir. aslında özden yani kendinden yani tanrıdan uzaklaşmak, insanın kendisine verdiği cezadır. umarım bu da bir mağfiret sebebidir.

insanoğluna verilmiş en lanet duygu nedir bilir misin azizim?
beklemektir.
beklemek.
o kadar berbat bir duygudur ki sanki insanoğluna bahşedilen en büyük nimetmiş gibi gelir ama değildir.
niye biliyor musun?
çünkü içinde sonsuz bir umut vardır.
umut iyidir, güzeldir, hoştur.
insanı ayakta tutar ama fazlası zarardır be azizim.
işte beklemek sonsuz umut içinde umutsuz kalacağını bile bile umut etmektir.
bile bile ladestir beklemek.
sen beklersin o gelmez.
sen beklersin o gitmez.
sen beklersin o yapmaz.
sen beklersin o etmez.
ama sen hep beklersin.
sonra bir gün sadece bir an vazgeçersin beklemekten.
yalnızca bir an.
sonra tekrar beklersin.
çünkü umut var.
umut varsa yaşamak var.
kim ölmek ister ki?

merhamet en tehlikeli duygudur

nefs

kanaatimce olmayan cezadır. nefs, cimrilik ve s. bunlar ceza değil. insanın iradesi sonucu doğan seçimleri. yani kötü olursun ya da iyi olursun bunu sen seçersin, iradene bağladır. bu kötülük değildir. ya da birinin aç olması, yaratıcının cezası değildir, belki yaşam şartlarının doğurmuş olduğu bir imtihan vesilesidir. mesela okulda öğretmen size sınav kağıdı verdiğinde, aklından size ceza vermek geçmez. iyi-kötü not alırsınız ve bunun sonuçlarına da katlanırsınız. belki bu not hayatınızı değiştirir ve bir ömür mutlu olursunuz ya da olamazsınız. ama illa yaratıcı ceza verdi diyeceksek belki dünyadır ceza. dünyaya gönderilişimizdir. ya da cehennemdir belki. ki onu da insan haketmiştir.

yalnız bırakmak .

çok düşünmek ve gereksiz merhamet ota boka üzülüp kendimi uğruna harcıyorum.