tencerenin dibindeki pudingi elle yemek

ah çocukluğum. annemin pudingleri kaseye doldurmasını dört gözle beklerdim. örtü serip koyardı tencereyi önümüze. en tatlı kısmı orasıydı.

yapmayacağım şey.

ne o öyle fakir gibi elimi daldıracam bir de. alırım ekmeğimi sıyırırım dibini.

(bkz: fakirlik alameti olarak her şeye ekmek banmak)

kaç yaşına gelirseniz gelin en tatlı kısmıdır. çocuklarım olana kadar o tencere dibi benim.

kaselere doldurulan pudingin tenceresini anneler tencereyi yıkarken biraz sudan kısmak ve sevindirmek için çocuğunu mutfağa çağırır. çocuklar da o tencerenin dibini kaşıkla, kaşığın yetmediği köşeleri de parmakla bir güzel sıyırır ve artık pudingten hiçbir iz veya ipucu kalmamıştır.