the lunatic of etretat

fransız ressamı hugues merle'nin 1871'de çizdiği tablo.
eserde en dikkat çeken unsur kadının delici bakışlarıdır. bu bakışlara, "üç beyaz" anlamına gelen sanpaku gözleri denir. kadının bakışlarında sanpaku gözleri, kompozisyondaki renkler ve detaylarla oldukça yoğun ve gergin bir atmosfer yaratıyor. tablonun bize aktardığı hikayeye göre ilk bakışta saçları darmadağınık, kıyafetleri darmadağın, kucağında bebek tutan deli bir kadın görüyoruz. bebeğin ölmüş olabileceğini ve bu yüzden aklını kaybettiğini düşünebiliriz. fakat dikkatli baktığımız zaman bunun bir bebek değil, bir ağaç kütüğü olduğu ortaya çıkıyor. anne olmak istediği halde çocuğunun olmaması ya da ölü olarak doğan çocuğunu bu şekilde kendisinde yaşatıyor olabilir. ancak tüm bu yorumların dışında bu tabloyla ilgili daha mantıklı ve ilginç alternatif analizler de var. bunu anlamak için tablonun yaratılış tarihine, yani 1871 yılına bakmamız gerekiyor:
fransa'nın 1870-1 fransa-prusya savaşında aldığı ağır yenilgi, muhtemelen sanatçı üzerinde unutulmaz bir etki yarattı. bu yenilginin ardından fransa birçok bölgeyi teslim etmek zorunda kaldı. sanpaku gözleri fransa'da yaşanan yıkımı temsil ediyor. fransa, yaptığı savaşlardan ve kaybettiği topraklardan yüzünden öfke dolu. ellerindeki, bacaklarındaki, bileklerindeki gerginlik, vücudundaki deformasyonlar aslında mağlup bir milletin öfkesini simgeliyor. kadının vücudu o kadar gergin bir durumda ki bir saldırıyla dengesiz bir hareket sergileyecekmiş gibi görünüyor. bu duruş aynı zamanda fransa'nın almanya'ya karşı bir intikam saldırısı arzusunu da temsil ediyor. kütükten çıkan bebek fransa'nın kayıp toprakları, dağınık saçları ise fransa'nın dalgalanan bayrağı olarak yorumlanıyor.