1.
sinema tarihinde, “profesyonel” adıyla birkaç film çekildi. bunların en ünlüsü, hiç kuşkusuz, aynı zamanda beyaz perdenin de unutulmaz filmleri arasında yerini alan, 1994 yapımı, jean reno ile natalie portman’ ın başrol oynadıkları “leon, the professional” dır.
70’ li ve 80’ li yıllarda ülkemizde de oldukça tanınan ve sevilen, ünlü fransız aktör jean paul belmondo’ da 1981 yılında: “le professionel / profesyonel” ismiyle, suç, dram, aksiyon türü bir film çevirmişti. film, patrick alexander’in 1976 tarihli ve ödüllü “death to a thin-skinned animal” adlı kitabından uyarlanmıştır. hem otoriteler ve hem de sinamemaseverler tarafından, jean paul belmondo’ nun filmdeki performansının düşük bulunması, filmin 3 milyon euro bütçesiyle 11.5 milyon euro’luk bir hasılat elde ettiği gerçeğini hep gölgede bırakmıştır. fransız sinemalarında bugüne dek en çok hasılat yapan 4’üncü film olan “le professionel” in teknik yönden dönemine göre zayıf kaldığı da hep iddia edilegelmiştir. başrollerinde jean-paul belmondo, jean desailly ve robert hossein’in yer aldığı filmin müzikleri de, dünyaca ünlü besteci ennio morricone’ ye aittir.
konusuna gelecek olursak, filmin başında kendimizi bir mahkeme salonunda bulmaktayız. jean-paul belmondo’ nun canlandırdığı, fransız gizli servis ajanı josselin beaumont, sanık sandalyesindedir ve hayali bir afrika ülkesi olan malagawi'nin devlet başkanına suikast girişimi suçlamasıyla sanık sandalyesine oturtulmuştur. sanık sandalyesindeki joss’ un son ana dek ülkesini satmaması da dikkatlerden kaçmamıştır.
halkı sefalet içerisinde yüzerken kendisi lüks içerisinde yaşayan diktatör albay njala’nın fransız çıkarlarına ters düştüğünü düşünen fransız istihbaratının dış operasyonlar dairesi, onu njala’yı öldürmesi için bölgeye yollamıştır. fakat hükümetin değişmesiyle iki ülke arasındaki politik durumda değişmiştir. yeni yönetim nükleer reaktörler için njala’nın ülkesindeki kaynakları kullanmaya karar verince, ajans joss gözden çıkarılmıştır. bağlı olduğu teşkilatın ajanları tarafından malagawi güçlerine ihbar edilmiş ve suikast girişimi ile suçlandıktan sonra ölüm cezasından kıl payı kurtularak bir çalışma kampına gönderilmiştir.
çalışma kampında zor bir süreç geçiren joss, adeta, imkansızı gerçkleştirerek, bir gün başka bir mahkumla birlikte kaçmayı başarmış ve ülkesi fransa'ya dönmüştür. bundan sonra da, fransa'ya ziyarete gelecek olan njala'yı öldürmek ve kendisini yüzüstü bırakan teşkilattaki görevlilerden intikamını almak için planlar yapmaya başlamıştır.
pek fazla işlenmemiş sıra dışı hikayesiyle, eski bir boksör olan belmondo’nun filmin tehlikeli sahnelerinde bile dublör kullanmayıp kendisinin rol almasıya, joss (bemondo)’nun zaman zaman araya sıkıştırdığı kaliteli esprileriyle ve tabii muhteşem müziğiyle akıllarımızda kalan “le professionel” filminin hak ettiği değeri elde edemediğini düşünmüşümdür, hep.
film, büyük beklentilere rağmen, vasatın ancak biraz üstüne çıkabilme başarısını gösterirken, film müzikleri dendiğinde ilk akla gelen isimlerden biri olan italyan usta ennio morricone’ nin baş yapıtlarından biri olan ve bu film için yeniden düzenlenen eseri: “chi mai - le vent, le cri” ise, ismini, ölümsüz film müzikleri listesine, altın harflerle yazdırmıştır.
70’ li ve 80’ li yıllarda ülkemizde de oldukça tanınan ve sevilen, ünlü fransız aktör jean paul belmondo’ da 1981 yılında: “le professionel / profesyonel” ismiyle, suç, dram, aksiyon türü bir film çevirmişti. film, patrick alexander’in 1976 tarihli ve ödüllü “death to a thin-skinned animal” adlı kitabından uyarlanmıştır. hem otoriteler ve hem de sinamemaseverler tarafından, jean paul belmondo’ nun filmdeki performansının düşük bulunması, filmin 3 milyon euro bütçesiyle 11.5 milyon euro’luk bir hasılat elde ettiği gerçeğini hep gölgede bırakmıştır. fransız sinemalarında bugüne dek en çok hasılat yapan 4’üncü film olan “le professionel” in teknik yönden dönemine göre zayıf kaldığı da hep iddia edilegelmiştir. başrollerinde jean-paul belmondo, jean desailly ve robert hossein’in yer aldığı filmin müzikleri de, dünyaca ünlü besteci ennio morricone’ ye aittir.
konusuna gelecek olursak, filmin başında kendimizi bir mahkeme salonunda bulmaktayız. jean-paul belmondo’ nun canlandırdığı, fransız gizli servis ajanı josselin beaumont, sanık sandalyesindedir ve hayali bir afrika ülkesi olan malagawi'nin devlet başkanına suikast girişimi suçlamasıyla sanık sandalyesine oturtulmuştur. sanık sandalyesindeki joss’ un son ana dek ülkesini satmaması da dikkatlerden kaçmamıştır.
halkı sefalet içerisinde yüzerken kendisi lüks içerisinde yaşayan diktatör albay njala’nın fransız çıkarlarına ters düştüğünü düşünen fransız istihbaratının dış operasyonlar dairesi, onu njala’yı öldürmesi için bölgeye yollamıştır. fakat hükümetin değişmesiyle iki ülke arasındaki politik durumda değişmiştir. yeni yönetim nükleer reaktörler için njala’nın ülkesindeki kaynakları kullanmaya karar verince, ajans joss gözden çıkarılmıştır. bağlı olduğu teşkilatın ajanları tarafından malagawi güçlerine ihbar edilmiş ve suikast girişimi ile suçlandıktan sonra ölüm cezasından kıl payı kurtularak bir çalışma kampına gönderilmiştir.
çalışma kampında zor bir süreç geçiren joss, adeta, imkansızı gerçkleştirerek, bir gün başka bir mahkumla birlikte kaçmayı başarmış ve ülkesi fransa'ya dönmüştür. bundan sonra da, fransa'ya ziyarete gelecek olan njala'yı öldürmek ve kendisini yüzüstü bırakan teşkilattaki görevlilerden intikamını almak için planlar yapmaya başlamıştır.
pek fazla işlenmemiş sıra dışı hikayesiyle, eski bir boksör olan belmondo’nun filmin tehlikeli sahnelerinde bile dublör kullanmayıp kendisinin rol almasıya, joss (bemondo)’nun zaman zaman araya sıkıştırdığı kaliteli esprileriyle ve tabii muhteşem müziğiyle akıllarımızda kalan “le professionel” filminin hak ettiği değeri elde edemediğini düşünmüşümdür, hep.
film, büyük beklentilere rağmen, vasatın ancak biraz üstüne çıkabilme başarısını gösterirken, film müzikleri dendiğinde ilk akla gelen isimlerden biri olan italyan usta ennio morricone’ nin baş yapıtlarından biri olan ve bu film için yeniden düzenlenen eseri: “chi mai - le vent, le cri” ise, ismini, ölümsüz film müzikleri listesine, altın harflerle yazdırmıştır.
devamını gör...
2.
jean paul belmondo versiyonu, sinemada izledigim ilk filmdir. o kazmayi gardiyanlardan birinin sirtina saplayip kactiklari sahnede etrafa sacilan et parcalari senelerdir gozumun onunden gitmiyor, o muhtesem muzikler bu hissi hafifletmiyor.
devamını gör...