trois couleurs rouge

üç renk üçlemesi'nin* son filmi ve başıma bir şey gelmeyecekse en kötüsü. ilk iki film, metaforik anlatımın nasıl olması gerektiği ile ilgili üniversitelerde ders diye okutulması gereken filmlerken, bu filmde sanıyorum bir bütünlük ihtiva etmesini istediği için yönetmen krzysztof kieślowski, her şeyi hallaç pamuğu gibi dağıtayım ortaya son yarım saatte toplarız nasıl olsa demiş. bu konudaki görüşümde kendime pek ortak bulamasam da üzerinde saatlerce hararetli tartışmalar yaptığım, bende pek hoş anıları olmayan da bir filmdir ayrıca.

bir krzysztof kieślowski filmidir, aynı zamanda üç renk üçlemesi'nin son filmidir. yönetmen kieslowski bu filmde kardeşlik temasını işlemiştir. yine bir konsept ve bir renk üzerinden anlatmıştır hikayesini. filmin başrolleri ırène jacob, jean-louis trintignant ve frédérique federdir. mavi ve beyaz filminde olduğu gibi yönetmen renkleri çok iyi kullanmıştır. izlerken kendi kendime " kırmızıyı hiç böyle görmemiştim" dedim. kırmızı çok güzel ve ayarında kullanılmış. ırene jacob filme inanılmaz yakışmış ve müthiş bir performans sergilemiş. daha önce mavi ve beyaz filmi ile ilgili yazarken buna değinmiştim. yönetmen kieslowski müthiş kadın oyuncular seçiyor. hepsi çok zarif ve güzel.

filmin konusu modellik yapan genç bir kızın bir köpeğe çarptıktan sonra köpeğin sahibiyle tanışmasını anlatıyor. genç model bir yargıçla tanışıyor ve olaylar gelişiyor. bu arada yargıç karakteri izlediğim en iyi karakterlerden birisiydi. muhteşem yazılmış, muhteşem yaratılmış. yazımda çok fazla muhteşem, inanılmaz, nefis gibi ifadeler kullandım, bunun sebebi filmin tam olarak öyle olması.

film teknik anlamda çok başarılı. krzysztof kieślowski son filminde ustaca yapmış filmini ve vedasını.
müzikler ve sahnelerin uyumu yine filmi ayrı bir seviyeye çıkarmış. yönetmen kieslowski çekmiş, zbigniew preisner bestelemiş. yine çok uyumlular, yine harikalar. *
filmi izlerken bol bol düşündüm ve sorguladım. hem üç renk serisini hem bu filmi şiddetle herkese tavsiye ediyorum.

kuzguna yavrusu kaz görünürmüş. üniversitede ince ince incelemiş, hakkında detaylı bir rapor yazmıştım. bu sebepledir ki kendisini evladım olarak görürüm.

fransız sinemasını tek filmle anlat deseler; trois couleurs rouge derim. trois couleurs bleu'daki juliette binoche performansına rağmen hem de...

o kırmızının tutkusu, müziklerin insanı saran tınısı... fransızlara özgü zarif ve güçlü anlatım... bir insan daha ne ister ki bir filmden?

sayesinde kieslowski ile tanıştığım film. senaryo, çekim planları, oyunculuklar, ses mühendisliği... her şeyiyle sinematografik bir başyapıttır, en sevdiğim filmler listesi yapsam çok rahat ilk 10'a girer.

ayrıca three colors üçlemesinin üçüncü ve son filmidir. ben üçlemeyi ilk seferimde sondan başa izlemek gibi büyük bir hata yapmıştım, asla tavsiye etmem*