1.
bir ismet özel şiiri.
"çocuk e harfine yaslanmış uyuyordu
sonra saçlarımız kapandı, denklerimiz bağlandı sonra boyuna ateşler söndü dağlarda
bir yıldız boyuna söndü durdu
çocuk insan seslerine yaslanmış uyuyordu
o zaman ben atlıydım işte
saçlarımda geceler morarırdı
yorgun olamazdım çok uzaklardaydı yurdum çünkü
boyuna tüfenkler doldurmuştum sularım girilmezdi çığlıklardan
canavarlar besliyordum ulu bir askerdim sanki
ve artık çirkinim
uykularımda örümcekler üreyor şimdi
gelmiş geçmiş bütün gölgeleri denedim
ellerim hala pençe gibi
düşler, tüfenkler ve ayaklar
gözlerimi engel oluyor güneş."
şiirin ilk dizesi hakkında murat menteş'le olan bir röportajında ismet özel şunları söylemiş :
"çocuk e harfine yaslanmış uyuyordu
sonra saçlarımız kapandı, denklerimiz bağlandı sonra boyuna ateşler söndü dağlarda
bir yıldız boyuna söndü durdu
çocuk insan seslerine yaslanmış uyuyordu
o zaman ben atlıydım işte
saçlarımda geceler morarırdı
yorgun olamazdım çok uzaklardaydı yurdum çünkü
boyuna tüfenkler doldurmuştum sularım girilmezdi çığlıklardan
canavarlar besliyordum ulu bir askerdim sanki
ve artık çirkinim
uykularımda örümcekler üreyor şimdi
gelmiş geçmiş bütün gölgeleri denedim
ellerim hala pençe gibi
düşler, tüfenkler ve ayaklar
gözlerimi engel oluyor güneş."
şiirin ilk dizesi hakkında murat menteş'le olan bir röportajında ismet özel şunları söylemiş :
-şiirlerinizde ifade ettiğiniz şeyler, yaşadıklarınızla hep ilgili mi sahiden?
+bunu ataol * da yazmıştı. benim şiirimin ayırıcı bir vasfıdır. yani çok uçuk gibi görünen ifadenin bile, mesela “çocuk e harfine yaslanmış uyuyordu” bunun mutlaka bende bir yaşanmışlık olarak karşılığı vardır.
-“çocuk e harfine yaslanmış uyuyordu” mısrasının karşılığı ne olabilir ki?
+bunu bir okuyucu keşfetti: çocuklar nasıl uyutulur?
-ninni söyleyerek?
+sonra?
-“eeee, eee, ee, e” denilir?
+yaa.
(kırk küsur yaşıma kadar tırnaklarımı ve bıyıklarımı yedim /gerçek hayat)
+bunu ataol * da yazmıştı. benim şiirimin ayırıcı bir vasfıdır. yani çok uçuk gibi görünen ifadenin bile, mesela “çocuk e harfine yaslanmış uyuyordu” bunun mutlaka bende bir yaşanmışlık olarak karşılığı vardır.
-“çocuk e harfine yaslanmış uyuyordu” mısrasının karşılığı ne olabilir ki?
+bunu bir okuyucu keşfetti: çocuklar nasıl uyutulur?
-ninni söyleyerek?
+sonra?
-“eeee, eee, ee, e” denilir?
+yaa.
(kırk küsur yaşıma kadar tırnaklarımı ve bıyıklarımı yedim /gerçek hayat)
devamını gör...