türkiye'de kitap okuma oranı

tavşanın suyunun suyu denecek kadar az.


hickimsekonusuyor ukdesi.

kitap okuma oranı az,
kitap okuyormuş gibi poz verip story atma otanı %99,9

alma oranı daha fazla okumaktan.

şöyle ki, istatistikler büyük ihtimal kütüphanelerdeki kitap alımları, internet siteleri gibi kitap atışı yapılan yerlerdeki satış oranlarına bakılarak yapılıyor ama şu unutuluyor. ikinci el kitaplar. kendi kitaplığını kurmaya çalışan ve sıfır kitaplardan (aralık ayından itibaren çoğu kitaba zam geldi ve bazı kitapların baskıları hemen girmiyor) ziyade ikinci ele yöneliyor. şu dönemde eğer bunları da ele alırsak, istatistiklere göre biraz daha fazla bir okuma oranımız olduğu aşikar. tabi bu durum diğer gelişmiş ülkelerle kıyaslanamayacak bir oran. yine geride kalırız.

azdır. türkiye'de sadece kitap değil hiçbir şey okunmuyor. gazete, dergi, normal sözlük, tabela, çizgi roman, kitap hiçbir şey okunmuyor.

kitap okuma oranı düşük ama sırf göstermelik hava atmak için kitap okuyorum havası yaratmak çok yüksek orana sahip. şahit olduğum bir olay benim kitap okuyor gibi goruneyim de çocuğumda ilerde kitap okusun diye okuyormuş havası yaratnan okuyacakmis gibi kitaplar alan kişilere şahit olmak çok acı..

istatistik veriler grafikler evet doğru ama çözümü bellidir;
bildiğinizden şüphe duyuyorum.
insanlığa dayatılan global yaşam gereksinimi izlenimi, modelleri, günlük ritüel işlerden, ülke insanına ne kadar pay ayrılıyor?
basit bir yaklaşımla insan kendine ne kadar zaman ayırabiliyor?

okuma oranı artsa da nitelikli okuma oranı artmıyor maalesef. okunan kitapları bir görseniz... senelerdir bookstagram camiasının içinde olan biriyim ve kitap okumanın ne denli yanlış yapılabileceği beni her gün şaşırtıyor.

birincisi kitapları sırf biriktirmek için kullanan çok fazla insan var, çoğu okunmamış kitapları raflarda sadece güzel duruyor. gelen geçen de bilgili bir insan olduğunu varsayıyor.

ikincisi kitaplar fotoğraflar için süs olarak kullanılıyor. boş açıklamalar eşliğinde paylaşılıyor. insanlar kitap bile okumaya üşenirken kitapları anlatan instagram açıklamalarını bile okumuyorlar, kitapların da sadece fotoğraflarına bakıp geçiliyor. bookstagram sahiplerinde de sadece estetik kaygı oluyor. kitap okumayı bile bir "yetiştirme", "en çok okuma" gibi şeylerle bağdaştırıyorlar. bir sene, bir ay içinde ennn fazla ben okumuş olacağım yarışı var içten içe, kitaplara göz gezdiriliyor ve üzerinde düşünmeden sadece okuma yapılıyor. 6 yaşını geçmiş her insan yapabiliyor zaten. bir cümle üzerinde düşünerek huzursuzlanmak ve dönüp dolaşıp cümleyi anlamak nedir bilmiyor çoğu okuyucu. kitapın kapağından itibaren okunmaya başlanacağını bilmiyorlar. bir de okudukları kitaplar felaket niteliksiz. türünden vs hiçbir şeyden bahsetmiyorum her türde niteliksiz kitap vardır zaten ben tutup sadece dünya klasiği okuyun demeyeceğim ama cidden 300 küsür sayfalık olsa da bomboş kitaplar oldukları için tek günde bitebilecek akıcılıkta şeyler okuyorlar. kelime dağarcığı belli şeyler. ağır kitaplara yeltenme oranı çok az, zorlar diyerek hep aynı çerçevede dönülüyor. eh, böylece asla gelişim sağlanamıyor.

hocam kendinden örnek verirdi ortaokulu bitirmeden önce türk edebiyatını talan eder, lisede dünya edebiyatını okuturlardı diye. şimdi üniversiteli gençler bile edebi metinlerden bunalıp sıkılıp bırakan cinsten

kimsenin ne okuduğu beni ilgilendirmiyor beni kendi ne okuduğum ilgilendiriyor ama okuma, iletişim, konuşma.. bu sayılanlar tamamen birbiriyle alâkalı şeyler oldukları için niteliksiz okumadan bahsetmek istedim. üstelik sürekli hoşgörüsüzlük arttığı için genel olarak da iletişimde yanlış anlamaya müsait bir yapısı oluyor insanların.. okuma oranı az olduğu için birbirimizi sürekli yanlış anlayan insanlar oluyoruz.