türkiye'nin iyi olduğu konular

(bkz: sağlık turizmi)

demagoglara kanmak, eskide yeniyi aramak ve siyaset yapıyorum sanıp boş konuşmak

vergi

dublaj.

soytarı yetiştirmek. dünyanın hiçbir ülkesinde bu kadar çok ünlü soytarı yoktur iddia ediyorum. medeni ülkelerde suratına bakılmayacak insanlar bizim burada ünlü. sıfatları da komik.

taklit yaparak, canlandırma yaparak komik olan ya da olmaya çalışan herkes soytarıdır net. batı’da örneği çok az bunun, doğrusu espri yaparak komik olmaktır.

tabi halkın kalitesi ile güldüğü şeyler doğru orantılı olduğu için ve kalitesiz bir halka sosyal medyayı özgürce kullanma şansı verildiği için, ortaya gülenler ve gülünenler adına böyle bir iyi olunan şey çıkıyor. en çok tanınmış insanımız da soytarı bir kasap işte sen düşün*

neyse ki soytarı çiğ köftecimiz memleketine döndü de dünya rahat bir nefes aldı*

liyakatsizlik.

yolsuzluk.

riyakârlık...

kendimizi başka ülkelerle kıyaslama.

son zamanlarda sanırım dolandırıcılık.

şakası bir yana çoğu konuda gayet iyiyiz. ama bu iyiliği toplumun geneline yayamıyoruz. nasıl derseniz anlatayım.

iş için veya kişisel sebeplerden ötürü kısa ve uzun süreli yurtdışında yaşama imkanım oldu. bu süreçte özellikle türklerden kaçan birisi olarak gene kendi yurdum insanına denk geldim. kaçak olarak geleni de vardı eğitim için gelip yerleşeni de. tabi öğrencileri ve diğer iş insanlarını hiç söylemiyorum. isveç'te birgün bir restoranda yemek yerken konuşmalarımıza kulak misafiri olan bir aile bize laf attı. tabi sohbet ordan başladı. kendileri süryaniymiş, bazı durumlardan ötürü buraya yerleşmişler. kendileri ikinci kuşaktı yanlış hatırlamıyorsam, iyi bir eğitim almışlar ve özellikle enerji sistemleri konusunda başarılı bir mühendis konumuna gelmişler. karı koca proje sorumlusu ya da manager pozisyonu olarak ifade edebileceğimiz bir yerde çalışıyorlarmış. neyse hem kendi kültürlerine hem de isveç kültürüne oldukça hakimdiler, o yüzden sohbetimiz uzun sürdü.

şimdi diyeceksiniz ki bu insanlar türkiye de büyümemiş, doğru örnek sayılmaz. doğru ama zaten örnek onlar değil. örnek orada ben ve kuzenimdik. ikimizde türkiyede büyümüş memur ailelerin çocukları ve türkiye'de eğitim almış yetişmiş bireylerdik. gözümüzde büyüttüğümüz avrupa standartlarında eğitim görmüş mühendislerle fikir alışverişinde bulunabiliyorduk. sonuç olarak o akşamdan iki tarafta memnun kalmıştı. ve ben biliyorum ki benim o dönem anadolu lisesi bitiren arkadaşlarımın çoğu benim gibiydi.

kısacası ailelerimiz bizi saygılı, hoşgörülü ve nazik yetiştirmişti. devletin verdiği eğitim sistemi teknik anlamda bizi belli bir seviyeye taşımıştı. gene o dönem için ülkenin imkanları yurtdışına çıkmaya ve farklı kültürler tanımaya elverişliydi. neyse ben bu konuyu daha da uzatabilirim ama siz beni anladınız.

türkiye her konuda istisnasız iyi olabilecek bir ülkedir, yerdir. sadece ülkemizde fırsat eşitliği, adaletli gelir dağılımı vb. çoğu konu dejenere olmuş halde.

bu konuda ne yapalım diye soruyorsanız da bence okuyun. ve özellikle rus edebiyatını okuyun. tolstoy ve gorki okuyun. sadece okuyun. o zaman anlayacaksınız.

görüntüye önem vermektir. aman yabancılar bizi misafirperver görsünler aman iş yerimdeki patron beni çalışkan görsün aman arkadaşlarım güçlü görsünler. aman mahalleli bizi hali vakti yerinde bilsinler. doğan cüceloğlu'nın mış gibi yaşamlar başlığına uyan yaşamlar bizimkisi. hepimizinde içindeki yarası bence çünkü biz birbirimizi olduğumuz gibi kabul edemiyoruz.

dolandırmak ve dolandırılmak.

kendini kandırmak..

mizah arkadaşlar mizah.* gerek yöneticilerimiz olsun gerek halkımız olsun çok şakacı. yöneticilerin şakaları pek güldürmüyor ama seçim zamanı halk olarak bir espri patlatırız diye düşünüyorum.

hayvana zulüm

"uçan araba" konusun da iddialı olduğumuz söyleniyor.

garibanlık

siyaset.

kemiksiz 82 milyon siyasetçi var bu ülkede.

orta doğu ile avrupa arasında tampon olması.

yolsuzluk , ota boka sebepsiz zam yapma , karaktersizlik , 1 kişiye 30 kişi dalma...

bunlar ülke geneline yayılmış pis şeyler ve biz çok iyiyiz bu konularda.