1.
e.m.cioran'ın denemelerini içerir kitabıdır. aynı zamanda ilk eseridir.
"bu kitabı 1933'te, yirmi iki yaşındayken, transilvanya' da, sevdiğim bir kent olan sibiu'da yazdım. eğitimimi tamamlamıştım. annemle babamı kandırmak için, ama aynı zamanda kendimi de kandırmak için, bir tez üstünde çalışıyormuş gibi yapıyordum. itiraf etmeliyim ki felsefi dili gururumu okşuyor, sıradan dili kullanan insanları küçümsememe neden oluyordu. yaşadığım bir bunalım bunlara bir son verip, tüm tasarılarımı suya düşürdü" diyerek uykusuzluk hastalığının* başına geldiğinden bahsetmektedir devamında.
22 yaşında yazmış olması hoşuma gitti. zira bu kitabı 22 yaşında okusaydım ve cioran'ın hayat hikayesinin intihar ile son bulduğunu öğrenseydim kendi adıma 'hiç düşünmeye gerek yokmuş, aynı zihin, aynı son' der ve daha fazla uzatmadan dünyadan ayrılma düşüncelerine yoğunlaşırdım. aksine benim hala yaşıyor olmamda bu yazarın intihar üzerine konuşmasının da etkisi vardır. bu kitabı ise yeni okudum-okumaktayım-okuyacağım.
içerisinde güzel kesitler yer almakta, okunmaya değer bir kitap olduğunu düşünüyorum. diğer eserlerini de okumaya niyetliyseniz bu kitaba çokça atıflar yaptığını da okumuştum bir yerde.
cioran sizi umutsuzluğun doruklarına çıkarmaya niyetli değil. o zaten oradayken 'bana fark etmez ben yine türkümü söylerim' diyor açıkçası. bu yüzden karamsar bir eser olduğunu da düşünmüyorum ama bana da çok güven olmaz. okuyacaklara şimdiden afiyetler dilerim.
"bu kitabı 1933'te, yirmi iki yaşındayken, transilvanya' da, sevdiğim bir kent olan sibiu'da yazdım. eğitimimi tamamlamıştım. annemle babamı kandırmak için, ama aynı zamanda kendimi de kandırmak için, bir tez üstünde çalışıyormuş gibi yapıyordum. itiraf etmeliyim ki felsefi dili gururumu okşuyor, sıradan dili kullanan insanları küçümsememe neden oluyordu. yaşadığım bir bunalım bunlara bir son verip, tüm tasarılarımı suya düşürdü"
22 yaşında yazmış olması hoşuma gitti. zira bu kitabı 22 yaşında okusaydım ve cioran'ın hayat hikayesinin intihar ile son bulduğunu öğrenseydim kendi adıma 'hiç düşünmeye gerek yokmuş, aynı zihin, aynı son' der ve daha fazla uzatmadan dünyadan ayrılma düşüncelerine yoğunlaşırdım. aksine benim hala yaşıyor olmamda bu yazarın intihar üzerine konuşmasının da etkisi vardır. bu kitabı ise yeni okudum-okumaktayım-okuyacağım.
içerisinde güzel kesitler yer almakta, okunmaya değer bir kitap olduğunu düşünüyorum. diğer eserlerini de okumaya niyetliyseniz bu kitaba çokça atıflar yaptığını da okumuştum bir yerde.
cioran sizi umutsuzluğun doruklarına çıkarmaya niyetli değil. o zaten oradayken 'bana fark etmez ben yine türkümü söylerim' diyor açıkçası. bu yüzden karamsar bir eser olduğunu da düşünmüyorum ama bana da çok güven olmaz. okuyacaklara şimdiden afiyetler dilerim.
devamını gör...
2.
çürümenin kitabını yazmış rumen yazar ve filozof emil michel cioran imzalı 152 sayfalık eser olup henüz 23 yaşında yayınlamıştır.
düşünmeye ne kadar erken başladığı buradan bile belli.
acı çekin, sarhoş olun, haz kadehini dikin kafanıza, ağlayın ya da gülün, sevinçten ya da umutsuzluktan çığlıklar atın.
geriye nasılsa hiçbir şey kalmayacak.
düşünmeye ne kadar erken başladığı buradan bile belli.
acı çekin, sarhoş olun, haz kadehini dikin kafanıza, ağlayın ya da gülün, sevinçten ya da umutsuzluktan çığlıklar atın.
geriye nasılsa hiçbir şey kalmayacak.
devamını gör...