üniversiteden mezun olmak

okurken bitse de kurtulsak modunda olup * mezun olduktan sonra da mumla aradığın günlerdir.

ama asıl mesele ondan sonrasıdır,oraya da hiç girmiyorum çünkü çok yoruyor.

hayatınız boyunca rüyalarınızda sınavlara girmenize, sınavları kaçırmanıza, sürenin yetmemesine, asla bilmediğiniz yerden gelen sorularla karşılaşmaya, “eşek miyim niye çalışmadım yaa” diye kabuslar görmenize mani değildir.

işte hayat şimdi başlıyor. önceki yaşadıklarınız fragmandı. şimdi film başlıyor. tatil bitti artık. yolunuz açık olsun.

gereksiz aktivite olduğu son yıllarda belki yüzlerce defa dillendirildi ama 1m kontenjan olmasına rağmen kek gibi 2.5m kişi bu salak sınava girmeye çalışıyor. deli misiniz abi? ben 15 sene önce ruhum solarak bitirdim üniversiteyi, adam gibi eğitim görmüş sayılmak için üstüne bir de 3 master bir doktora yaptım. sonuç? en son çalıştığım işten 80k alıyorken ayrıldım. pozisyon şef pozisyonu ve deli gibi yabancı dil bilmeyi ve konuşmayı, ekip yönetimi gerektiren bir pozisyon. resmen emek sömürüsü lan? şu an farklı şehirlerde daha üst pozisyonlar için iş kovalıyorum, görüşüyorum falan. biliyorum hiçbir zaman yetmeyecek, çünkü enflasyon şerefsiz bir manita gibi seni atlata atlata ilerliyor.

girmeyin abi üniversite sınavına, bitirmeyin abuk subuk üniversiteleri, size sistemin dayattığı şeyleri enayi gibi yapmayın.

ortamdan ayrılmanın verdiği hüznün ve "hayata atılıyorum" hissinin yaşattığı heyecanın akabinde yerini işlerin umduğu gibi gitmemesiyle hızla gelecek kaygısına bırakması. hayallerin hayal olması. yine de yaşanan güzel günlerin hatırına "iyi ki" diyebilmek ve bir gün gerçekten mesleğini severek yapma umudunu içinde bir yerlerde taşımak. karmaşık duygular yaşatır kısaca.