unutmak diye bir şey yoktur sadece alışmak vardır

alışmak diye bir şey de yoktur bence hocam, alışmış gibi yapmak ama her an aklında tutmak vardır...

evet. bir de alışmaya alışamamak vardır.

rüyamda gördüm.
beklenmedikti karşıma çıkan zihnimin derinliklerine ait olanlar.
çok ilginç bir sözün ardından hemen uyandım. ve sonra düşünmeye başladım ne hissediyorum diye..
bir şey hissedemedim. rüyamdaki gibi değildi.
hatta bir miktar iğrendim tüm olanı biteni düşününce.
demem o ki hiçbir şey unutulmuyor. zihninin derinliklerinde saklı ve hiç beklemediğin anlarda bile kurcalar seni.
insan her şeye alışır.
insan bu.
yola devam etmemizi sağlayan şey hayatta kalmak için..
nasıl bir hayata ama
değiyor mu her ağzımızdan çıkan düşüncesizce sözlere
yoksa keyfi yaptığımız sonuçsuz kalacağına inandığımız hal ve hareketlere göre şekillenmesinden memnun muyuz?
bilemiyorum insan her türlü pişman da olsa yaşar beyni sakatlansa da.
sonsuza dek acı çekmeye razı olup kendi burnunun dikine gidenlerde unutur aynı yanlış açıların acısını
hayat devam ediyor
etmeyene kadar
ölürken başlar bütün hesaplaşmalar.
alıştığını sandıgınız gün yüzüne çıktığında dilerim o yaşlı elleriniz telefona ulaşır.
her g*tü sıkışan af dilesin helallik istesin zaten oldu canım.
bu dünyada kalbi kırılan, yarım kalanların hesabını kim soracak?
affetmek erdemlidir biliyorum ki erdemli olmam gerekir.
o kadar hak etmiyorsunuz ki çok zorlanıyorum ruhumu lekelediğiniz için iyi kalmaya, güzel olmaya..

alışmak diye de bir şey yoktur, alışmış numarası yapmak vardır.

alışmak zamanın çift dikişidir, unutmak o dikişlerin sökülmesidir.

hayatına giren, hayatında bir gün de olsa kalan birisini zaten unutmazsın ki. bir yerde görürsün, bir fotoğraf, bir ses.. aklına tekrar düşer. ama her daim düşünmezsin artık. düşünmeni tetikleyecek herhangi bir şey olmadıkça aklına dahi gelmez artık. çok güzel olay bence. en tez zamanda bazı insanların aklımın ucundan dahi geçmemesini istiyorum.

unutmak diye bir şey yoksa unutulanlar nasıl unutuluyor?

ben az önce neye üzüldüğümü bile unutuyorum. hatta yanımdakilere soruyorum ben niye üzülmüştüm diye. öyle bir unuturum ki unutmak bile şaşırır.

unutmak diye bir şey yoktur yok saymak diye bir şey vardır’la kapışacak tanımlama.

artık dümdüz yokluk vardır, başka ufuklara doğru yelken açmak vardır, başını alıp da gitmek vardır.

dogru. unutursun icin yana yana.

kasdedilen belki başka olsa da, unutmak denilen bir şey vardır.. alzheimer hali bunun tıbbi adıdır. o boyutta olmasa bile alışmak sayılmayan unutkanlıklar, unutuşlar hepimizin az çok karşılaştığı durumlardır..
aşka sevdaya dair, yokluğuna alışmak zaten unutmak sayılmamalıdır..o zorunlu bir kabulleniştir, asla alışılamayan yakıcı bir kabulleniş.. ölmek gibi..

yani türüne bağlı bir şey.
duygusal açıdan ise evet alışmaktır
ama hafıza ile alakalıysa ben insani ihtiyaçlarımı bile unutuyorum. (yemek yeme vb)