unutulmaz baba sözleri

para yok. *

el nalına da vurur mıhına da sen bildiğinden şaşma demişti iki gözümün çiçeği.

hallederiz.

osurukla boya boyanmaz. ev yaptırırken elektrikçinin avizeleri dandik bir şekilde yaptığını görünce söylemişti.

bugün ne içicez?

çay soğumuş

aldanma çocuksu mahsun yüzüne, mutlaka terk edip gidecek bir gün. kanma sever gibi göründüğüne, seni sevmiyorum diyecek bir gün...

yapabileceklerini söyle, söylediklerini yap.

buna bu kadar para verilir mi vallahi hiç akıl yok sizde

bakarız

kumandayı ver.

erkek kardeşlerime "ala gavat" diye hitap eder. bana "kara kızım". çocuklarıma da "potuklarım" der. *

hazır bahara girince havaların ısınmasıyla güneşe kanıp hasta olanlar için söylemiş olduğu söz.

yaz günü abanı sırtından koma, kış günü de skime al skime alma.

aba mont demek. müthiş bir söz ya. kış günü eşek gibi alacaksın ahaha.

"zirzop kızım."

"çocuğum, ben senden razıyım. bugüne kadar beni hiç utandırmadın, teşekkür ederim"

beyin kanaması için gireceği ameliyattan 10 dakika önce kurdu bu cümleyi.
o günden sonra da utandırmadığımı düşünüyorum.
bilemeyiz, bir ara rakı masasında sorayım

uyurken yakalandığım ve asla unutamayacağım sözlerdir.

ablamla sürpriz yapıp okullarımızdan eve geldiğimiz gün babam gece eve sarhoş gelip, bizim odamıza girmişti ve ablamın yanına yönelerek saçlarını okşamaya başlamıştı. ablam uyuyordu ama ben babamın sesine uyanıp uyuyor numarası yapıyordum.

ablamın saçlarını okşarken ''güzel kızım, canımın içi kızım, benim yaşama sevincim, ay ışığım'' falan dedi...

sonra benim yatağıma yöneldi, elini saçlarıma koydu ve ''bu da çocukken çok güzeldi ama kaşları birden kalınlaştı yav'' dedi ve gitti.

ben senin yaşındayken diye başlayan bütün sözler.

aptallar görmeden inanmazmış.

"beni bugüne kadar hiç utandırmadın" demişti...
ulan dedim çocukken benden beklenti o yöndeydi de ben mi fazla iyi oldum ne yaptım, bilemedim

biz çocukken ''adam olmak'' diye bir kavram vardı.
adam olmak, parayla, pulla ölçülemeyecek kadar değerli bir şeydi.
insanlar birbirini, adamlığına bakarak ölçerdi.

bir gün babam, adam olmak ile ilgili çok güzel bir tanım menkıbesi anlattı.

bir baba çocuğuna sürekli ''senden adam olmaz'' diye söylenirmiş.
bu söz çocuğunun içine işlemiş ve çok okuyup bulundukları şehire vali olmuş.
jandarmalara emretmiş ve köydeki babasını jandarma kontrolünde bir suçlu gibi apar, topar , yanına getirtmiş.
karşısına diktiği babasına ''sen bana adam olamazsın diye kızardın. bak vali oldum. büyük adam oldum'' diye azarlamış.
bunun üzerine babası ''ben sana vali olamazsın demedim ki, adam olamazsın dedim. nitekim sen hala adam olamamışsın'' der ve köyüne geri döner.

babalar çocuklarının büyüyünce ne halt olacaklarını herkeslerden daha iyi bilirler.
ara sıra çocuklarını uyarırlar da...
fakat bazı çocuklar babalarını dediklerine kulak vererek ; hayatlarını ona göre programlar.
bazıları ise babalarını adam yerine koymaz kendi yolunu kendi çizer.

çocuklar bilmelidir ki babaları ve anneleri hayattaki en büyük dostları ve koruyucularıdır.
bu dünyada onların iyiliğini isteyen tek kişi babaları ve anneleridir.