üzülünce hasta olmak

ne zaman üzülsem yaşadığımdır. çünkü üzülünce kendimi çok kaptırırım, tüm dünyam başıma yıkılır. duygularım şelale gibi üzerime yağdığı için daha da dayanamaz hâle gelirim. aslında bu hastalığın iyi olduğunu bile düşündüğüm zamanlar olur. en azından içimdeki kötü şeyler bu şekilde zihnimi ve bedenimi terk etti diye yorumlarım. belki sayısız yıkılıştan belki de sonsuz yeniden doğuştan biridir. bilemeyiz.

bir ahterbin ukdesidir.

ben neredeyse her ay hasta oluyorum ve bu hastalık ya tekrar ediyor ya da bir şeye çok üzüldüğüm için eskisinden daha kötü oluyor. hayatta en nefret ettiğim şey üzülünce hasta olmak. böyle olunca da asla iyileşemiyorum. sadece grip olsam neyse ama bu durum kalbime de zarar veriyor; yine kardiyolojiden randevu aldım, bir gün kalpten gideceğim ama bakalım ne zaman?

çok özlüyorum gerçekten her şeyin yolunda olduğu dönemleri. yaşamak böyle bir şey değil.

büyüklerimiz hep der, insanın içi hasta olmazsa dışı hasta olmazmış

zor bir özelliktir. hassas insanlarda olduğunu düşünürüm.

ne zaman üzülsem ya grip soğuk algınlığı atlatırım ya da farenjit. benim direkt boğazı düşürüyor üzüntü.

hayli olasi bir durum. ruh ve beden sagliginin ic ice gecirilmis halka gibidirler. ayri gibi gorunseler de esasen birbirleriyle hayli baglantilidirlar.
sadece uzuntulu hissetmek hastaliga neden olmaz bu arada. asiri stres, kaygi/onun bir ust level’i panik atak durumu, majorlesmis mutsuzluk/ uzuntu hali; bunlar psikomatik rahatsizliklarin en temel kaynaklaridir.
hatta psikomatik semptomlar bir yana kanseri, tumoru, kalp rahatsizliklarini/ hiper tansiyonu tetikleyen, otesi bunlara sebep olan birincil sebeptirler. yani diger bir ucu ölüme cikabilir, saka degil evet. daha da yanisi dikkat ediniz, caninizin kiymetini biliniz!!!

duygusal insanların çoğunlukla yaşadığı durumdur. her şeyi kafaya takıp her şeyi önemseyince yaşadığım durum. üzüldüğüm şeyi içime attığımda daha sık oluyor boş bir çuvala döner mi üzüntüden insan dönüyor işte ne el tutuyor ne ayak. en ufak bir üzüntüde halsizlikle başlıyor üzüntünün şiddetine göre ise rahatsızlığın boyutu da değişiyor. bazen kızıyorum kendime neden zayıf hissediyorsun diye*. bu durum herkeste farklı şekillerde nüksediyor kiminde grip ,kiminde mide kiminde şeker tansiyon. peki neden bu şekilde etkileniyor vücudumuz. duygular düşünceler hastalıkları yönetebilir mi?
michigan devlet üniversitesi’nde yapılan bir araştırma da birçok kronik rahatsızlığın ve psikolojik rahatsızlıkların oluşmasının kolaylaştığı üstelik geliştiği the journal leukocyte biology dergisinde yayınlanan makalede de açıklanmış .makalenin detaylarına dr. cemal nuri gürbüz'ün özetlemesiyle
buradan ulaşabilirsiniz.
farklı bölüm doktorlarının yazılarını incelediğimiz de ise ulaşılan bilgilere dayanılarak.
duygular beynimizin verdiği sinyaller doğrultusunda vücudumuzda salgılanan hormonlara etki eder dolayısıyla üzüntü , kızgınlık, stres beyin tarafından olumsuz duygu olarak adlandırıldığı için vücutta adrenalin , kortizol,endorfinler, prolaktin ve testosteron hormon düzeylerinde değişiklikler meydana gelir. bunlar ve daha bir çok hormonun salgılanması doğrudan bağışıklık sisteminde zayıflamaya hatta organlarda tahribata bile neden olabilir. bunların yanı sıra depresyon gibi psikolojik rahatsızlıklara da sebebiyet vermektedir. uzun süren üzüntü durumlarında beyinde bulunan hipotalamus bölgesi böbrek üstü bezlerini uyararak adrenalin ve kortizol salgılamaktadır. bu sebeple insülin direncinde artış gözlenmesiyle diyabet ve karaciğer yağlanmasına bağlı olarak ta kilo alımı gerçekleşir. bu durum bi süre sonra kısırdöngüye dönüşmekte ve bedeni günden güne çürütmektedir.
kendimize eziyet etmekten başka bir şey olmayan bu halden kurtulmanın bir yolu varmı dır? en basit yöntem üzüldüğümüzü hissettiğimiz ortamdan kişilerden olaylardan uzak durmak sanırım .ruhsal halimizi etkileyen en önemli kimyasallar serotonin ve dopamin olduğuna göre bunların salınımı arttıracak aktivitelerle vücuda zarar veren kimyasalları baskılamak ve vücut direncini arttırmak mümkündür.
tabii yapabilirseniz* bunlar gösteriyor ki üzülmek sadece kendi kendimize eziyet bizden başka etkilenen de takan da yok . ancak elde mi ? tabi ki hayır.

bu çok saçma bir şey olmakla birlikte sinir bozucu. hayır yani zaten üzülmüşüm bir de hasta olan da benim?
bu ben de ateş çıkarıyor,boğaz acıtıyor, halsizlik yapıyor bazen de üşüme de geliyor. yemekten de kesilirim. resmen dünyam başıma yıkılmış gibi gelir. ne ağzımı açarım ne de çokça hareket ederim.
"ben bugün öldüm ama toprak üstündeyim." olayım. niye böyle oluyor bilmiyorum. o hâle getirilince herkesten nefret ederim. ama bunu bile o zaman dışa vuramam çünkü ben sadece biraz hareket kazanmış heykel gibiyim. göz kırpma refleksi, yatakta dön, kafanı sağa sola veya yukarı aşağı salla, dudak büz, omuz silk ama hiç konuşma. konuşmak çok güç geliyor bilmiyorum niye.