uzun uzun yıllar önce

uzun uzun yıllar önce ormanın derinliklerinde mavi küçük yaratıkların yaşadığı gizli bir köy vardı. onlar kendilerine şirinler derlerdi çok iyiydiler. sonra korkunç büyücü gargamel vardı o kötüydü. eğer bir gün ormana yolunuz düşerse etrafı dikkatlice dinleyin belki gargamelin çığlıklarını duyabilirsiniz ve iyi bir çocuk olursanız belki de şirinleri bile görebilirsiniz.

(bkz: chaos)

yaşamak sanki daha kolaydı. mutsuzluk bu kadar bulaşıcı değildi. sevdiğim şairler hayattaydı. bense uykusuzluk nedir bilmezdim.

sadece an ı düşündüğüm zamanlar idi. şimdi ise hem geçmişle hem de gelecekle debelenip duruyorum.

ydi ne ölüm vardı ne ayrılık ana baba kuzusuyduk daha dün şimdi kolu kırık kanadı kırııık
ayşegül aldinç'ın hala dinlediğim o kız şarkısına ait sözlerdir.
buradan