valiz hazırlamak

kıyafetlerimi yerleştirmek ile başladığım hazırlığa kitaplarımı secerek devam ettiğim sanat türü.
evet sanat. aynen oyle.

aşırı huzurlu ve mutlu olduğum anlardan biri. seviyorum gezmeyi yahu.

bir de annelere sormak lazim..

bu akşam büyük bir mutlulukla yapacağım eylem. okuldan arayan olursa şantiyeye gitti dersiniz, işten arayan olursa telefona bakmayın.

büyük bir hüzün ve yıkımla yaptığım eylem. her şeyi yoluna koymak için dört yıl önce geldiğim bu kenti işleri daha çıkmaza sokarak terk ediyorum.

bir yere giderken oldukça heyecanlı ama bir yerden dönerken hep hüzün dolu ve bişey unuttum hissi.

canım kaş'a giderken yapılıyorsa eğer en en en mükemmel aktivitedir.

nasıl da canım çekti akşam akşam, elim ayağım titremeye başladı.

nereye gideceğini bilmeden kafanın içinde kurduğun, başı sonu olmayan plana sadık kalmak adına içine ne koyduğundan bi haber yapılan eylem. otele gidince anlıyorsun aldıklarının saçmalığını.

elbette zevklidir lakin benim gibiler için aşırı stresli iş.

küçük/orta boy valize gidilen yerde vakit geçirelecek gün kadarki sayıda iç çamaşırı, alt ve üst giyim ve ayağımızdaki ayakkabı harici +2 ayakkabı sığdırmak, bir sabır harbidir. 1-2 günlük planınız varsa ne ala.

bir erkek olarak zaten tıraş çantası denen meret, on dönüm bostan yan gel yat osman minvalinde valizin en hoş köşesini daha bismillah dakika bir gol bir kaplamaktadır.

efendim, hiçbir şeyden kısamayız. hava nasıl oralarda üşüyor musun? hadisesi cereyan eder diye, her ihtimali düşünerek ve asla meteorolojiye inanmayarak, bir tane de olsa hırka/triko/kapüşonlu almamız gerekir yanımıza.

çünkü meteoroloji bilmez, gece 02:41 sularında bir önü arkası açık yerde oturup içerken, sohbete dalmışsın rüzgar esmeye başlamış efil efil, o an anlamazsın be üşütürsün annem. at omzuna şu hırkayı, korur o seni.

allahtan sırt çantamız var, ne kadar püsürük gibi görünen lakin lazım şeyleri oraya koyuyoruz. valize asla ve asla kıyafetler harici şey konmaz. kendinize gelin.

ve istif... istif çok mühimdir. gidişte ya da dönüşte, istifsiz bir valiz bohçacı götüne benzer, lambır lumbur olur.

en nefret ettiğim iş.
6 senedir yılda 5 6 kez valiz hazırlarım.
hala hiç kullanmayacağımı bile bile bir sürü şey koymak zorunda hissediyorum.

tatil sürecini başlatan hadise... güzel duygularla yapılır, sevinirsin. bir de deprem için hazırlamak var ki, acil ihtiyaçları hatırlatır... bir de ölü arkasından hazırlarsın o da evde kalan bir eşyası kalmasın diye...

bi bohça hazırlamak değildir. (bkz: swh)

valizi ne için hazırladığınıza bağlı olarak değişen durum.
bu aralar herkesin aklına tatil gelse de bu hastane, okul, tayin, atanma, ayrılık vb. şeylerde olabilir.
planlı birşey ve tarihi belli ise bir hafta önceden bir kağıda alacaklarınızı yazmaya başlayın ve aklınıza geldikçe ekleyin. bazen o an gelmeye biliyor.
sonra valize dizdikçe, dizdiginizin üstünü çizin. böyle birşey unutmazsınız.

yıkılmadım italiğim eylemi.

aynen eyle.

bir vedanin son evresi