1.
türkçesi "verdun! geçilmez!" olan marş, bir fransız marşıdır. 1916 yılında (bkz: eugène joullot) ve (bkz: jack cazol) tarafından sözleri yazılan marşın bestesi (bkz: rené mercier) tarafından yapılmıştır.
bestelendiği tarih ve adı itibariyle 1916 verdun muharebesi'nden bahsetmektedir. marştaki kartal almanları, galya horozu ise fransızları temsil etmektedir.
fransızca:
un aigle noir a plané sur la ville,
ıl a juré d'être victorieux,
de tous côtés, les corbeaux se faufilent
dans les sillons et dans les chemins creux.
mais tout à coup, le coq gaulois claironne :
cocorico, debout petits soldats !
le soleil luit, partout le canon tonne,
jeunes héros, voici le grand combat.
et verdun, la victorieuse,
pousse un cri que portent là-bas
les échos des bords de la meuse,
halte là ! on ne passe pas !
plus de morgue, plus d'arrogance,
fuyez barbares et laquais,
c'est ici la porte de france,
et vous ne passerez jamais.
les ennemis s'avancent avec rage,
énorme flot d'un vivant océan,
semant la mort partout sur son passage,
ıvres de bruit, de carnage et de sang;
ıls vont passer... quand relevant la tête,
un officier dans un suprême effort,
quoique mourant, crie : à la baïonnette !
hardi les gars, debout! debout les morts !
et verdun, la victorieuse,
pousse un cri que portent là-bas
les échos des bords de la meuse,
halte là ! on ne passe pas !
plus de morgue, plus d'arrogance,
fuyez barbares et laquais,
c'est ici la porte de france,
et vous ne passerez jamais!
mais nos enfants, dans un élan sublime,
se sont dressés; et bientôt l'aigle noir,
la rage au cœur impuissant en son crime,
vit disparaître son suprême espoir.
les vils corbeaux devant l'âme française
tombent sanglants, c'est le dernier combat
pendant que nous chantons la marseillaise,
les assassins fuient devant les soldats.
et verdun, la victorieuse,
pousse un cri que portent là-bas
les échos des bords de la meuse,
halte là ! on ne passe pas !
plus de morgue, plus d'arrogance,
fuyez barbares et laquais,
c'est ici la porte de france,
et vous ne passerez jamais.
türkçe (yanlışlıklar olabilir):
kara bir kartal, şehrin üzerinde süzülüyor
kazanacağına yemin etmiş
kargalar geçip gidiyor
oluklardan ve kovuklardan
fakat aniden bir galya horozu şakımaya başlıyor
cocorico, ayağa kalk küçük asker
güneş parlıyor, her yerde top gümbürtüleri
genç asker, işte büyük harp burada.
ve muzaffer verdun,
çığlık, onun çığlığı burayı kuşattı,
meuse'nin meftalarının yankılarıyla.
dur, kimse geçemez.
kibir yok, küstahlık yok
kaçın, barbarlar ve dalkavuklar
işte orada fransa'nın kapısı
siz asla geçemeyeceksiniz.
düşmanlar nefretle hücum ediyorlar
bir okyanustan gelen dev bir dalga gibi
gittikleri her yere ölüm saçıyorlar
çığlıklara, kıyıma ve kana sarhoş olmuşlar.
geçecekleri sırada, bir general,
son bir eforla kafasını kaldırdı
ölmeden evvel, haykırdı "süngü takın!
cesur olun baylar, ayaklanın, ayaklanın ölüler!"
ve muzaffer verdun,
çığlık, onun çığlığı burayı kuşattı,
meuse'nin meftalarının yankılarıyla.
dur, kimse geçemez.
kibir yok, küstahlık yok
kaçın, barbarlar ve dalkavuklar
işte orada fransa'nın kapısı
siz asla geçemeyeceksiniz.
ama bizim çocuklarımız güçlü bir dürtü ile
onlara karşı ayaklandılar, sonrasında da kara kartal
kalbinde nefret, suç işleyecek gücü kalmamış
elindeki son umudun da kaybolduğuna şahit oldu.
fransız ruhunun önündeki alçak kargalar,
kanlı bir şekilde yere yığılıyorlar, harbin sonuna geliyoruz.
bizler la marseillaise'i söylerken,
katiller askerlerin önünden kaçıp gidiyorlar.
ve muzaffer verdun,
çığlık, onun çığlığı burayı kuşattı,
meuse'nin meftalarının yankılarıyla.
dur, kimse geçemez.
kibir yok, küstahlık yok
kaçın, barbarlar ve dalkavuklar
işte orada fransa'nın kapısı
siz asla geçemeyeceksiniz.
bestelendiği tarih ve adı itibariyle 1916 verdun muharebesi'nden bahsetmektedir. marştaki kartal almanları, galya horozu ise fransızları temsil etmektedir.
fransızca:
un aigle noir a plané sur la ville,
ıl a juré d'être victorieux,
de tous côtés, les corbeaux se faufilent
dans les sillons et dans les chemins creux.
mais tout à coup, le coq gaulois claironne :
cocorico, debout petits soldats !
le soleil luit, partout le canon tonne,
jeunes héros, voici le grand combat.
et verdun, la victorieuse,
pousse un cri que portent là-bas
les échos des bords de la meuse,
halte là ! on ne passe pas !
plus de morgue, plus d'arrogance,
fuyez barbares et laquais,
c'est ici la porte de france,
et vous ne passerez jamais.
les ennemis s'avancent avec rage,
énorme flot d'un vivant océan,
semant la mort partout sur son passage,
ıvres de bruit, de carnage et de sang;
ıls vont passer... quand relevant la tête,
un officier dans un suprême effort,
quoique mourant, crie : à la baïonnette !
hardi les gars, debout! debout les morts !
et verdun, la victorieuse,
pousse un cri que portent là-bas
les échos des bords de la meuse,
halte là ! on ne passe pas !
plus de morgue, plus d'arrogance,
fuyez barbares et laquais,
c'est ici la porte de france,
et vous ne passerez jamais!
mais nos enfants, dans un élan sublime,
se sont dressés; et bientôt l'aigle noir,
la rage au cœur impuissant en son crime,
vit disparaître son suprême espoir.
les vils corbeaux devant l'âme française
tombent sanglants, c'est le dernier combat
pendant que nous chantons la marseillaise,
les assassins fuient devant les soldats.
et verdun, la victorieuse,
pousse un cri que portent là-bas
les échos des bords de la meuse,
halte là ! on ne passe pas !
plus de morgue, plus d'arrogance,
fuyez barbares et laquais,
c'est ici la porte de france,
et vous ne passerez jamais.
türkçe (yanlışlıklar olabilir):
kara bir kartal, şehrin üzerinde süzülüyor
kazanacağına yemin etmiş
kargalar geçip gidiyor
oluklardan ve kovuklardan
fakat aniden bir galya horozu şakımaya başlıyor
cocorico, ayağa kalk küçük asker
güneş parlıyor, her yerde top gümbürtüleri
genç asker, işte büyük harp burada.
ve muzaffer verdun,
çığlık, onun çığlığı burayı kuşattı,
meuse'nin meftalarının yankılarıyla.
dur, kimse geçemez.
kibir yok, küstahlık yok
kaçın, barbarlar ve dalkavuklar
işte orada fransa'nın kapısı
siz asla geçemeyeceksiniz.
düşmanlar nefretle hücum ediyorlar
bir okyanustan gelen dev bir dalga gibi
gittikleri her yere ölüm saçıyorlar
çığlıklara, kıyıma ve kana sarhoş olmuşlar.
geçecekleri sırada, bir general,
son bir eforla kafasını kaldırdı
ölmeden evvel, haykırdı "süngü takın!
cesur olun baylar, ayaklanın, ayaklanın ölüler!"
ve muzaffer verdun,
çığlık, onun çığlığı burayı kuşattı,
meuse'nin meftalarının yankılarıyla.
dur, kimse geçemez.
kibir yok, küstahlık yok
kaçın, barbarlar ve dalkavuklar
işte orada fransa'nın kapısı
siz asla geçemeyeceksiniz.
ama bizim çocuklarımız güçlü bir dürtü ile
onlara karşı ayaklandılar, sonrasında da kara kartal
kalbinde nefret, suç işleyecek gücü kalmamış
elindeki son umudun da kaybolduğuna şahit oldu.
fransız ruhunun önündeki alçak kargalar,
kanlı bir şekilde yere yığılıyorlar, harbin sonuna geliyoruz.
bizler la marseillaise'i söylerken,
katiller askerlerin önünden kaçıp gidiyorlar.
ve muzaffer verdun,
çığlık, onun çığlığı burayı kuşattı,
meuse'nin meftalarının yankılarıyla.
dur, kimse geçemez.
kibir yok, küstahlık yok
kaçın, barbarlar ve dalkavuklar
işte orada fransa'nın kapısı
siz asla geçemeyeceksiniz.
devamını gör...