1.
okuduğum en ilginç üsluba sahip kitaplardan biriydi. kitap boyunca yazar, araya girerek, serinin önceki kitaplarından -doppler ve bildiğimiz dünyanın sonu -, karakterlerin yemesinden içmesinden ve hatta volvo kamyonlardan bahsediyor. kitabın adı da bu zaten . bahsetmese garip olabilirdi. *
doppler, bir arayış içinde fakat ne aradığını o da bilmiyor.
hepimizin zaman zaman sıkıldığı hayata dair sorunlardan bunalmış ve kendini yollara vurmuş.
başlarda biraz sıkıldım. sonra açıldı ve en sonunda yine bir son bile yazmadan bitti.
tamamen içgüdüsel ama devamı gelse okurum.
erlend loe okumak, komşunun hayatını camdan dürbünle gözetlemek kadar keyifli.
(tabi ki böyle bir şey yapmıyorum. çünkü canımız otobana bakıyor.)
doppler, bir arayış içinde fakat ne aradığını o da bilmiyor.
hepimizin zaman zaman sıkıldığı hayata dair sorunlardan bunalmış ve kendini yollara vurmuş.
başlarda biraz sıkıldım. sonra açıldı ve en sonunda yine bir son bile yazmadan bitti.
tamamen içgüdüsel ama devamı gelse okurum.
erlend loe okumak, komşunun hayatını camdan dürbünle gözetlemek kadar keyifli.
(tabi ki böyle bir şey yapmıyorum. çünkü canımız otobana bakıyor.)
devamını gör...
2.
üçleme olmasına güvenerek üçüncü sırada okuduğum ama okumaya başladığımda kronolojik olarak iki kitabın ortasında yer aldığını fark etmemle "lan acaba sırayı mı karıştırdım" korkusu yaşadığım ama engin araştırmalarım sonucu sıralamada hata olmadığını fark ettiğim erlend loe kitabı.
ilk kitap olan doppler'i iki kez okudum. ilkinde içeriğini beğenmiştim ama devamı olduğunu bilmiyordum. ardından devam edebilmek için ilk kitabı hatırlamam gerektiğini düşünüp tekrar aldım elime. zaten kısa ve keyifli ilerleyen bir kitap olduğundan ikinci kez okumak beni yormadı ve hatta ilkinde atladığım bazı detayları yakaladım. ikinci kitap olan bildiğimiz dünyanın sonu nu okurken biraz sıkıldım. ilk kitapta fazlaca gerçekçi olan olaylar ikincide gerçeklikten kopmuştu, yazar dalga geçiyor hatta modern tabirle boş yapıyor gibiydi. sıkıldım biraz.
ama bu üçüncü kitabın tamamen ticari kaygılarla yazıldığını düşünüyorum. akış hem gerçeküstü hem mantıkdışı. yaşlı kadının evine gitmesi, birlikte içip dans etmeleri, oğlunun samanlıkta yatması, öteki yaşlı adamın kapısına ölü kuş bırakıp kaçmaları. hiçbir edebi yetenek ve yeterliliği olmayan biri masaya oturmuş ve "sıkmış" hissi verdi. ilk kitabı okumamış ve etkilenmemiş olsam ikinci ve özellikle de üçüncü kitabı okuyamaz, başlasam dahi sonlarını getiremezdim muhtemelen.
ve son olarak: tamam doppler tamam en büyük dickli sensin.
ilk kitap olan doppler'i iki kez okudum. ilkinde içeriğini beğenmiştim ama devamı olduğunu bilmiyordum. ardından devam edebilmek için ilk kitabı hatırlamam gerektiğini düşünüp tekrar aldım elime. zaten kısa ve keyifli ilerleyen bir kitap olduğundan ikinci kez okumak beni yormadı ve hatta ilkinde atladığım bazı detayları yakaladım. ikinci kitap olan bildiğimiz dünyanın sonu nu okurken biraz sıkıldım. ilk kitapta fazlaca gerçekçi olan olaylar ikincide gerçeklikten kopmuştu, yazar dalga geçiyor hatta modern tabirle boş yapıyor gibiydi. sıkıldım biraz.
ama bu üçüncü kitabın tamamen ticari kaygılarla yazıldığını düşünüyorum. akış hem gerçeküstü hem mantıkdışı. yaşlı kadının evine gitmesi, birlikte içip dans etmeleri, oğlunun samanlıkta yatması, öteki yaşlı adamın kapısına ölü kuş bırakıp kaçmaları. hiçbir edebi yetenek ve yeterliliği olmayan biri masaya oturmuş ve "sıkmış" hissi verdi. ilk kitabı okumamış ve etkilenmemiş olsam ikinci ve özellikle de üçüncü kitabı okuyamaz, başlasam dahi sonlarını getiremezdim muhtemelen.
ve son olarak: tamam doppler tamam en büyük dickli sensin.
devamını gör...