kamyonlar kavun taşır

kamyonlar kavun taşır ve ben
boyuna onu düşünürdüm
kamyonlar kavun taşır ve ben
boyuna onu düşünürdüm
niksar'da evimizdeyken
küçük bir serçe kadar hürdüm
sonra âlem değişiverdi
ayrı su, ayrı hava, ayrı toprak
sonra âlem değişiverdi
ayrı su, ayrı hava, ayrı toprak
mevsimler ne çabuk geçiverdi
unutmak, unutmak, unutmak
anladım bu şehir başkadır
herkes beni aldattı gitti
anladım bu şehir başkadır
herkes beni aldattı gitti
yine kamyonlar kavun taşır
fakat içimde şarkı bitti

şeklinde cahit külebi şiiridir.

yaşar kurt'un seslendirdiği şarkı.

hayır kamyonlar kavun taşırla ne alaka söz sahibinin kişiyi düşünmesi.

dinlemekten zevk aldığım parçalardan biri.

ismi "istanbul" olan bir cahit külebi şiiridir. gurbet, göç, modernleşmeyle yaşanan değişmeler ve aşk içeren bir güzel şiir.

cahit külebi'den bildiğim yıllar sonra yaşar'dan dinlediğim eserdir.

üniversite yılları, köpek öldüren, kısa maltepe, devrim hayalleri.

içimdeki şarkı bitti ulan!

bu şehir artık başkadır, herkes beni aldattı gitti. en sevdiğim sözü budur herhalde.

harika bir şarkıdır eskilerden .

yaşar kurt’tan geceme eşlik eden tatlı bir parça.

şimdi denizde fazla durmaktan güneşin yaktığı tenimin acısıyla hafif serin bir yaz akşamında yazıyorum bu yazıyı.
gökyüzüne baktım biraz doğa ne kadar da iyileştirici bir güce sahip dedim kendi içimden.
deniz, ormanlar, güneş, gökyüzü…
gözlerimi kapayıp bir dua ettim içimden. gerçek olur mu? olsa çok mu mutlu olurum?
bilmiyorum
ama asıl mevzu onun gerçekleşmesini beklerkenki an galiba.
hakkariyi özledim. uyumayı özledim, birde kendimi özledim.
günlük gibi oldu yazım. olsun.
“içimdeki şarkı bitti.”