ya ben neler yaşıyorum sorunsalı

tam olarak böyle bi yerlerdeyim…
son 1 ayım belkide son 4 senem
sürekli kendimi ya ben neler yaşıyorum derken buluyorum. herkesin derdi kendine büyüktür derler ya
bi sorun bitiyor bi başkası başlıyor evresinde sürekli yeni durumlar gelişiyor. gelen ve giden durumlarda oluyor. gitmesini istemediğim durumların yok olabildiğini gördüğümde yaşadığım hayal kırıklığı ve sonrasında ne bekliyordum ki sorunsalı ve arka fonda çalan bi’ beklentim yok şarkısının aksine bi beklentimin vâr olduğunu fark etme hâli…
gelen sıkıntılı durumlarınsa her ne kadar geçici olduğunu bilmemin haricinde bakışlarım o durumların içinde güçleşti.

son feci bisiklet’ten torna şarkısı gibi






bugün havanın nasıl bi hava olduğunu anlamadan arkadaşımın evinden ceketsiz çıktım
derste çalışamadım ama ilk 2 sınavım iyi geçti
orhan veli gibi ceketsiz sokaklarda yürüdüm bir belediye çukuruna düşmediğim kalmıştı ama ben o çukurdaydım ve bu haftanın sonunda hiçbir şey olmamış edasında yine yapmam gerekenleri bitirmiş olduğumu gözlemleyecektim ve sonra yenisi yenisi eklenecekti. gururluydum gururum ve yenilgim aynı şeylerdi
gururum ya ben neler yaşadımdı
yenilgim ya ben neler yaşıyorumdu
aslında aynı gibiydi ama değildi de ama çekilirdi bu gelenler başa!

bu sıralar hayatım kampüs, kütüphane, kafeler evrelerinde geçiyor eve seyrek uğruyorum
kendime sığamıyorum, mekanlara sığamıyorum, insanlara sığamıyorum ve en önemlisi bu tıpkı diğer tüm durumlar gibi süreç. mirkelam’ın mutlu olmak istiyorum şarkısıda tam olarak bugünler için özel bir anlam kazanıyor…

güneşin battığı yerdeyim ve ben o doğuşları bekliyorum
mümkün değil sana dönmem (mümkün değil eski hâlime dönmek…)

mutluluğu ararken
geldiğim yer
başladığım ve belkide
yaşadığım nokta
gönülde taş, gül kaldırımda
ağlamayı sor bi’ yağmura
sırılsıklam birde bana
mutlu olmak istiyorum
artık gülsün şu yüzüm
tanrım ben insan değil miyim
diye devam eden bi şarkının zorlukları arasında bu yaşlar arasında duvardan duvara toslarken günün sonunda fark ettim ki
kendi kapım en sağlam kapıydı umarım bi gün yağmurun altında sırılsıklam kaldığım ânda bana sarılacak kişiyi bulabilirim. bunu isteyeceğimi düşünmezdim ama hayat bu kadar kalabalığın ve anlaşılmazlıkların arasında olmuyor. dilerim benimle ıslanmayı seçen kişiyi bulurum sözlük. hiç iyi değilim ama iyi olacağım…

son 3 yılıma ait sorunsaldır. hadi tamam önceyi ben karışık hale getirdim ve koyu koyu renklere boyadım ama bir yerde silkelendim kendime geldim. sonra hayat da hızlandırılmış kurs verdi. teşekkürler mi diyeyim ya ben neler yaşıyorum saçma sapan hareketler yapma mı diyeyim?

bence yap.

şimdi kim konuştu?
gerçek ben midir yoksa içimdeki şeytan mıdır?

ben şeytan mıyımdır?
bence değilim.

ben sabahattin ali miyim?
hiç değilim hayır.

ancak efendim ben neler yaşıyorum?

bu son üç yıl benim kaç yılımı çaldı?
hayat hiç planladığımız gibi gitmiyormuş bana başta bunu öğretti.
hiç yapmam dediğim şeyleri yaptırdı. ne çok şey yaşadım. ne kadar zorluklar... manevi olarak ne kadar yoruldum... ne çok acı çektim. her gece lan biz ne yaşadık, ne yaşıyoruz
cevabı bulamadık o ayrı.
biz ne yaşadık?
ya tam her şey yoluna girecek, girdi derken bu sefer hiiiiiiiiccccc planda olmayan bir durum.
hatta düşündüğümüz bir şey bile değil.
bir sene de böyle cebelles..
bakalım bu sene nasıl bir sürpriz bulacak beni.
plan yapmak? korkuyorum.
yine bir şey olacak ve bozulacak diye.
benim istediğim gibi gitmedi ki.
hayatın planına uymak zorunda kaldım o da güzel şeyler planlammıs...
çok şey öğretti ama çok acı şekilde

sorunları tekrar sorun haline getirmeye gerek yoktur. zaten hali hazırda vuku bulmuş haldeyseler tekrar sorunsallı artistlik kelimelerle durumu karıştırmanın faydası nedir.