1.
albert camus'un destansı anlatımı neticesinde, okurun başına gelecek kaçınılmaz son. kitabın sonlarına doğru iyice yabancılaşıyor insan. hiç olmayan bir derede, daha önce hiç görülmemiş uçan yunus balıklarının sırtında uzaklaşıyor.
senden bir parça alıp götüren bütün o yalancı sevdalardan, iki yumurta kırıp omlet yaptı diye seni yönetebileceğini sanan kaprisli ruhlardan arınıp, bambaşka bir aleme geçiyorsun. artık kendine bile yabancısın. uzaktan izliyorsun kendini.
bir supradyn daha, bir supradyn daha. içinde bir insanın ihtiyacı olacak zibil gibi vitamin var. böyle insanları sadece kendi vicdanları kurtarabilir.
yalnızlığa dua edip sessizce uyumak bile o hissi azaltamaz. çoğaltır azaltamayacağı için. sabit de bırakabilir. üzülmeye değecek konular değil bunlar.
senden bir parça alıp götüren bütün o yalancı sevdalardan, iki yumurta kırıp omlet yaptı diye seni yönetebileceğini sanan kaprisli ruhlardan arınıp, bambaşka bir aleme geçiyorsun. artık kendine bile yabancısın. uzaktan izliyorsun kendini.
bir supradyn daha, bir supradyn daha. içinde bir insanın ihtiyacı olacak zibil gibi vitamin var. böyle insanları sadece kendi vicdanları kurtarabilir.
yalnızlığa dua edip sessizce uyumak bile o hissi azaltamaz. çoğaltır azaltamayacağı için. sabit de bırakabilir. üzülmeye değecek konular değil bunlar.
devamını gör...