yakın arkadaşının olmaması

gereği yok dediğim durum kardeşim diye yere göğe sığdıramadıklarımızdan yediğimiz kazıklar yetti. yalnızlık allaha mahsustur ben allahın kuluyum.

bir kere en yakin arkadasimi kaybettim. sonra tanistiklarimin hicbiri ona yetisemedi, benzeyemedi. onu geri getiremiyorum, kimseyi o yapamıyorum. ben de herkesi oyle sevmeye karar verdim. bi film izler gibi hayatima bakinca o kadar belli ki hepsinin gecici oldugu. bi o kalici sanmistim. meger kalici olan kimseymis.