yaparsın şekerim

19 ağustos'ta* netflix'te yayınlanmış haldun dormen belgeselidir. senaryosu, daha önce de iyi ki yapmışım isimli metin akpınar belgeseli yapan zeynep miraç tarafından yazılmış.

çocukluğumdan beri haldun dormen'e büyük bir hayranlığım olduğu için havada kapıverdim belgeseli. 95 yaşında, dev bir çınar gerçekten. hayatından ve en büyük aşkı olan tiyatrodan gururla bahsediyor. atlas sineması günleri, kenterlerle olan ilişkisi, türkiye'deki ilk müzikal çalışmaları derken bir çırpıda bitti belgesel.

tadı damağımda kaldı azizim.

belgesel, ismini sürekli oyuncularını motive etmek için haldun dormen'in söylediği yaparsın şekerim'den alıyor. bu yönüyle bakıldığında haldun dormen sadece sahnede değil gerçek hayatta da bir mentor aslında.

dormen'in cahide sonku ve afife jale'ye gösterdiği tutum beni öylesine şaşırttı ki. birine hayranlık duymak gerçekten de böyle bir şey sanırım.

betül mardin'le olan ilişkileri ise bambaşka bir dünya zaten. yanında böyle insanlar olsa yaşlandığını hissetmezsin.

nevra serezli, göksel kortay, salih güney, betül mardin, suna keskin ve daha bir sürü efsane isim ayrı bir tat katmış. güzel sanatçılarımızı tekrardan görmek, anımsamak çok hoştu. hepsi var olsunlar!

izleyin, izlettirin efenim. bu ülkeden bir haldun dormen geçti. yaptıklarıyla, kattıklarıyla türk tiyatrosu ebediyen bahtiyar kalacak ona.

haldun dormen hakkında biyografik yer yer otobiyografik bir belgesel, netflix ekranlarında.

çocukluk ve gençliği anadolu'da geçmiş biri olarak görkemli sahne sanatlarına pek aşina olarak büyümedim. üniversite ile beraber operadan senfonik konserlere, tiyatrodan baleye yetişebildiğim pek çok sanat etkinliğine katıldım. içlerinde en çok tiyatroyu sevdim.

tiyatro bambaşka bir sanat. her şeyden önce kusursuz bir uyum gerektiriyor. haldun dormen işte bu uyumu sağlayabilen bir rejisör.

tiyatro, maddi karşılığından çok manevi getirileri olan bir sanat dalı, haldun dormen varlıklı bir ailden gelmesinin etkisiyle olsa gerek, tiyatrodan kazanmak yerine tiyatroya yatırım yapmış bir emekçi.

1928 doğumlu, iyi yetişmiş, kültürlü, ufku açık bir cumhuriyet insanı. ülkesinin sanatsal yaşamına imza atma hevesiyle çıktığı yolda dediğinin çok daha fazlasını yapmış bir aydın.
70 yıllık sanat yaşamında yüzlerce kişinin hayatına dokunmuş, onları eğitmiş, yüreklendirmiş, büyütmüş bir eğitmen.

çok yoğun çalışmak, hep çalışmak, çok çalışmak üzerine kurguladığı yaşamında zamanla yarışsa da ailesini, dostlarını ihmal etmeme gayretinde bir insan.

10 yaşındayken ölüm ilanını gördüğü afife jale'yi unutulmaz kılan ödülün mucidi, hayran olduğu cahide sonku'yu kollamaya çabalayan vefakar bir isim.

tiyatro denince aklınıza bir çırpıda gelen onlarca kişinin, bu sanatın içinde kalmasını sağlayan bir patron.

haldun dormen için yapılmış bir belgesel ama arka planda türk tiyatrosunun 70 yıllık tarihini merak edenlere müthiş bir yapım sunuluyor.
2 saat 10 dakika sürecek, bitmez bu diyerek oynatmaya başlayıp son anına kadar soluksuz izledim. yönetmen selçuk metin ve senarist zeynep miraç'ın bu çalışmalarının çoğalmasını dilerim.
94 yaşında yani benim iki katı kadar yaşamış birinin benden daha enerjik ve çalışmaya odaklı oluşunu kendi adıma bir utançla izlemiş olmam dışında çok zevkle, çok şey öğrenerek izledim. haldun bey bu anlamda benim için de bir öğretmen oldu.

sağlıklı yıllar diliyorum kendisine, yeni projelerini heyecanla takip etmeye devam.

bir netflix belgeseli.
günümüz insanının maymun iştahlılığı, her konuda kendisini uzman görmesi, cahillik ile cesareti birbirine karıştırması gibi hasletleri yerine 90 yıllık bir ömrü tek bir ideal uğruna yaşamış bir adamın ayakta alkislanmasi gereken hayatını anlatıyor. bu noktada üniversite sınavına girecek olan gençler ile üniversiteye gittiği halde halen ne olmak istediğinden emin olamayan gençlerin izlemesi gereken bir belgesel.

tabi bizim gibi 80 civarı doğanların belgeseli izlerken her konuşan kişiyi ve oynadığı rolleri hatırlamasi ile daha eğlenceli oluyor.

bu tarz belgesellerde genelde ana kahramanımızın olumlu yönlerine dikkat çekilir. burada herkes onu seviyor gibi görünse de en dürüst konuşan eski eşi betül mardin'di. so what? kadın uzun uzun anlatmasa da diyor ki; "tiyatro onun için hayatın anlamiydi ama evde baba olarak eş olarak yeterince bulunmuyordu." bir diğer konu ise haldun dormen'in bu yaşına gelmesine rağmen halen çalışmaya devam etmesinin nedeni ılgın bir şekilde yalnızliga tahammülüm olmaması. bu da bir çeşit hastalık bana göre.

afife ödülleri ve tiyatroya getirdiği tertip düzen ve kalite anlayışı ile bence de bu ülke için yaşayan en önemli değerlerden birisidir.