yaşamak için bir neden bulamamak

yaşamak ya da yaşama dair ne varsa içindekilerle mücadele etmek için ille de bir sebep aramamız gerekliliğine hiç inanmadım . nitekim yaşıyor olmak, mânâ anlamında başlı başına bir sonuç ifade etmediği için zannımca bir sebebe de ihtiyaç duymaz. aksine yaşamdan kopmak, hayatı sürdürülebilir bulmamak bir sebebe ihtiyaç duyar. kötü gidiş, talihsizlik, bıkkınlık, geri dönüşü olmayacak şekilde yaşamdan haz alamamaya başlamak ve bunun benzeri bir çok olumsuzluk bu sebepler içinde sayılabilir.

şu halde yaşamanız için, ne sevdikleriniz ne hayatına dokunduklarınız, ne biz ne siz ne de bir başkası sebep değildir. yaşamanın çok çok gayesi olur, sebebi olmaz. sadece var olduğumuz için yaşarız. yaşarken de sever, ağlar, sevinir, üzülür; bu dünyaya, hatta evrenin gizlerine dair bilgilere ulaşır; geçmişimizle , ânımızla ve geleceğimizle yaşam alemi ve tarihinin bir parçası olarak bu döngüde yerimizi alırız.

bu sebeple her ne sorunumuz her ne yorgunluğumuz olursa olsun bize düşen şey, bizi yaşamdan koparacak sebepleri iyi tahlil edip önünü almaya çalışmak olmalıdır. bunun ana şartı da sanıyorum kendi kendine yetebilirliği ifade eden erdemdir.

dâhi kötü, kaos temsilcisi joker'e göre, "öldürmek de bir tercihtir" . tetiği çekmenin gitar çalmaktan daha kolay olduğunu iddia eder. ona göre yok etmek, yaratmaktan daha kolaydır. lakin hedef, yaşam için sebep arayıp bulamayan bireyin kendisi olunca, tetiği çekmek de, gitar çalmak da oldukça zordur. bu kısır döngüye girmemenin yollarından biri de, yaşamın bir sebebe dayanması zorunluluğu görüşünden uzaklaşmaktır diye düşünürüm hep. başkaca yolların olduğu muhakkak olsa da, esasen ben kestirme yolu daha çok severim. *
yeterince joker var, insan joker olmamalı. * kendisiyle veya yaşamla papaz da olmamalı. en iyi yol "as" olmak gibi duruyor. kendine yeten, erdemli bir as.

son olarak bu yazıya temas eden okuyucu, iyi ki varsınız. yaşamımızda iyi ki size tesadüf ettik. siz olmazsanız, olmaz. sebep de sonuç da budur.

yaşamın zaten bir sonu var.
acele etmenize gerek yok, bir gün öleceksiniz.

aldığınız nefesin tadını alın.

#846498
degistiremeyecegin şeylerin sırtında yük olmasına izin verme . degistirebiliyorsan değiştir değiştiremiyorsan kendini değiştir. hassas olmak bir lanet olabiliyor hele ortadoğu bataklığındaysan.

yaşamak için ne kadar az sebep bulursanız dahi ölmek için daha az sebep bulacaksınız. ölüm korkusu var oldukça bu böyle olacak. bu yüzden artistlenmeyin hiç. mutlu olmaksa mutlu olmak ulan! yaşayacağım son 30-40 (max) yılı da mutsuz olmakla mı heba edeyim? mal mıyım ben?

hayati anlamlandirabilmek icin sebepler uretilebilir, daha yasanilasi bir hayat icin, ya da iyi hissetmek icin... ama nefes almak icin sebep aranmaz, inorganik sebeplerin arkasina hic siginilamaz. cunku sebepler de bir gun biter. belki de yasamdan once, iste o zaman ne yapilmali peki?

mevzunun aksine sunu sorasim geldi. hangi sebep ölumu tercih etmek icin gercekten guclu bir neden olarak gosterilebilir ki? zaman olanca hiziyla gecip giderken, hangi sebep yasamdan gecmemize neden olacak kadar "kalicidir" hayatimizda?

#1871023 @revolversiz ittihatçı'nin belirttigi gibi var oldugumuz icin yasariz. yasami tatlandirmak icin de yollar, amaclar ediniriz. duseriz-kalkariz, bazen mutlu olur bazen aci icinde kivraniriz. oyle ya da boyle omru devirir, yolu da tamamlariz...
dolayisiyla; hayattaki hicbir sebebi yasamak icin guclu bir "olmazsa olmaz" olarak gosteremezsiniz. bu teoride pek islemez zaten.
yine hayattaki hicbir sebebi yasamaktan vazgececek kadar buyuk bir unsur teskil ettigini de iddia edemeyeceksiniz. bahanelerinizin altindaki sozde guclu sebepleriniz, saglikli bakis acisi icerisinde sadece bir hictir.

doğaldır.

- yaşamak için bir sebep bulamıyorum.
+ yaşamak için bir sebep aramaya başladığın bir sürece girdiysen bulamazsın tabi.
- ne yapmalıyım?
+ öğrendiklerini yorumlayıp yorumlayıp yaşamalısın.
- yaşamak istemiyorum ki!
+ yaşamak bir istem değil dürtüdür. istenen şeyler sana öğretilen şeyler ve o şeylerin yorumlanmış halleridir.
- ölmeyi istemek?
+ mantığın hastalanması.
+ yaşamın 'bir' anlamı yoktur. * yaşamak istemenin sebebi ise yaşamın kendisidir..

insanların sanki intihardan kurtarırmışcasına ciddi ciddi yazılar döşediği başlık. bana ne kardeşim senin bulamadığın sebebinden?

bulamıyorsan sık kafana veya kes bileklerini çek git. sabah sabah modumu düşürdünüz.

15 yaş civarı düşüncesi.
sonra geçecek.
rahat olun.

bir duam var adı eu vatandaşlığı. aldıktan bir saat sonra bile ölsem mutlu ölürüm.

lütfen ama lütfen bana yaşamak için bir sebep verin. lütfen ( güncelleme geldi anacım. varmış. benliğim lazımmış.)

yaşamak sorun oldu
hayallerim kayboldu
(bkz: hayata küstüm)