yazarların başlarına bela olan özellikleri

eskisi kadar olmasa da çok öfkeliyim.
bu yüzden bir sürü ölümcül kavgaya karıştım. iki defa bardan atıldım, sokakta salakları dövdüm.

yaşıyorsam tesadüftür.

iş konusunda mükemmelliyetçi olmam. çalıştığım kurumda muhasebe belgelerini kontrol ettiğim ünitelerden birkaç kez "ateist bey belglerimizi onaylamamak için elinden geleni yapıyor" şeklinde yöneticime şikayet edildim. sağolsun onlar da "ateist yapması gerekeni yapıyor demiş. zor bir şey mükemmelliyetçi olmak ama zaman zaman gurur okşayıcı olabiliyor. *

var olmam.

züccaciye dükkanına dalan bir fil gibi olmamam.

(bkz: doğrucu) olmam. o yüzden de çok tepki alıyorum.

dik başlıyım.

her zaman kendi bildiğimi okuyor olmam ve fazla inatçı olmam olabilir.
karşıma her konuda bilgisi ve deneyimi olan bir insan çıksa bile onu dinlerim fakat yine de kendi bildiğimi okurum. o şeyin yanlışlığımı kendim görüp anlamam gerekiyor, diğer şekilde aklımda hep 'keşke kendi bildiğimi okusaydım' düşüncesi oluyor.
bu düşüncenin oluşmaması için de her zaman kendi bildiğim şeyi yapıyorum.
çoğunda yanlış hareket etsem de yine de kendi bildiğimi okuyorum. bildiğimi değil, bildiğimi sandığım şeyi okuyorum daha doğrusu.

bu konu her zaman başıma bela olmuştur. çünkü bir şey bilmeyen bir insanın kendi bildiğini sandığı şeyi okuma çabası o insanı büyük pişmanlıklara götürüyor.
yine de başka bir insanın bildiğini okuyarak pişman olmaktansa kendi bilmediğimi okuyarak pişman olmak daha cazip geliyor .