yazarların bugün üzüldüğü şeyler

ben bugün bu fotoğrafa bir kaç pıt gözyaşı döktüm.
canım dostum daynazor, affet beni.

benim kimsem yok tamam mı?
benim kimsem yok!

haziran sonunda şirkette 5 kişiyi işten çıkarmışlardı. içlerinden 23 yaşında olan bir kız arkadaş bugün şirkete geldi devretmesi gereken işlerde sıkıntı çıkmıştı. ne ara tuvalete gitti ağlama krizine girdi anlamadım fark edince ben de gittim. beni de ağlattı. peşimizden bir kadın arkadaş daha geldi. o da başladı ağlamaya. kızcağızın annesi hasta biliyorum. 3000 lira her ay sırf ona harcıyormuş. ( bunu bilmiyordum ) söz verdim kendi adıma , o sırada diğer arkadaşımız olur mu öyle şey ben de varım burada bölüşeceğiz dedi . sen iş bulana kadar bunu biz karşılayacağız itiraz etme dedik. ace den sayı yapmış filenin sultanları gibi üçümüz sarıldık yine ağladık. sakinleşti tuvaletten çıktık o evine gitti. ben kaldım 1500 lira sözle bir başıma. diğer arkadaşım bir kişiye daha açmış durumu o da ben de varım deyince 1000 er liraya indi sözümüz. yeterli biz bunu üçümüz hallederiz derken 15 dakika içinde 8 kişi olduk . kişi başı bir yemek parasına kadar indirdik sözlerimizi. içim de rahatladı hepinizi seviyorum ulan dedim ama yemekhane filan duramayacağım az yalnız çıkayım dedim attım kendimi şirketten dışarı yemek yemeye. yemek de yiyesim kalmadı 3 tane kahve içtim midem bulanıyor. daraldım daraldım f. the system.

çok tatlı bir kedi vardı sevecektim ama boynunda yaralar gördüm bir an için mikrop kaparım korkusuyla sevmedim. yazık o da etrafımda tur attı seveyim diye

bir pantolona 900 lira verdim, ama nasıl güzel...

canım tıfılışım hayatını kaybetti. tek tesellimiz yaşlılıktan ölmesi ve hasta yatıp acı çekmeden vefat etmiş olması.

babam, çok ağır bir rahatsızlık geçirmişti seneler önce. hemen onu ankara'ya getirttik ve tıfılış'ı da yanımıza alamadık; yazlıkta kaldı hayvan bir başına. mamasını verdirttik bekçiye. yazlığın bahçesinde hayvan 6 ay öyle bizi beklemiş. sonunda babamın ameliyatları ve uzun tedavisi bitti ve yazlığa döndük. tıfılış hiç gönül bile koymadı. sanki daha en son saatler önce yanındaymışız gibi normal karşıladı. zaten bilge çinli dedeler gibi bir yüz ifadesiyle öyle yatardı sürekli. aslında vücut yapısı ve postürü vahşi büyük kedigiller gibiydi ve inanılmaz iyi kavga edebilirdi ama mecbur kalmazsa hiçbir kediyle kapışmazdı. tıfılış derken, tıfıl kaplanım anlamında derdim ben hep. yoksa kocaman bir kediydi. sevgi ve huzur isterdi hep.

çok üzgünüm. biricik tıfılışım, huzurla...

çamaşır makinem bozuldu yıkamadan durulamaya geçmiyor daha geçen gün servisten gelmişti..

travmayda maske tutacağımı düşürdüm ve kayboldu.