yazarların değiştiğine üzüldüğü alışkanlıkları

roman okumak.

t/ yazarların değiştiğine üzüldükleri alışkanlıklarını paylaştığı başlık.

maske varken çok yakışıklıydım
artık maske yasağı kalktı...

pahalı zevklerden vazgeçmek zorunda kalmak. dışarıda yenilen öğlen yemeği bile lüks, rahat bir ayakkabı almak ,marka bir tshirt. hepsi günümüz şartlarında ne üzücüdür ki oldukça masraflı kalemler.

eskiden şiir yazardım hikaye yazardım. şimdi içimden gelmiyor. neden böyle oldu. duygusuz mu olduk sanmıyorum. büyüdük mü.
hayallerimiz mi kalmadı.

eskiden el işleri ile uğraşırdım evde eğlencesine misineye boncuk dizer onları bir kutuda tutardım, kutu duruyor ,içindeklerde duruyor ama içimden oraya yenisini eklemek gelmiyor. galiba bu kaybettiğim bir alışkanlığım oldu benim.

düzenli halısaha yapmak. ortaokul lise zamanlarımda haftada 1-2 halisaha yapan bir tayfamiz vardi liseden sonra bu rutinim maalesef devam etmedi

alışveriş yaparken temizlik ürünlerini 2 adet almak gibi bir alışkanlığım vardı. değiştim,değiştirdiler.1 tane alabilirsem bile, içten içe zenginim de acaba haberim mi yok diyorum.
aaah ahh. ne güzeldi o günler. kileri bir açıyorum 2 şampuan,2 yumuşatıcı,2 çamaşır suyu,2 diş fırçası vs. hepsi yanyana nizami.
şimdi kileri açıyorum, kiler bana sövüyor, ben o'na.

lise zamanı, arkadaşımla haftalık harçlığımızdan artanlarla cuma okul çıkışı kitapçıya giderdik. kim hangi kitabı daha çok merak ediyorsa onları alır. birimiz 3 aldıysa diğeri de 3 kitap alır ve ikimiz de birbirimize verirdik onları. sahip olmadıklarımızı o hafta içerisinde okuyup birbirimize geri verirdik. bu sayede hem satın almadığımızı da okumuş hem ortak kitap okuyup beraber yorumlama fırsatı elde etmiş olurduk.

şimdi ne ortak zevklere sahip olduğumuz biri var ne de az birikimle çok kitap alınabiliyor.

para biriktirmek. küçükken çok severdim, şimdi elime geçen ilk parayla bir şeylerin fiyatı artmadan ‘almam gerekenleri’ almaya çalışıyorum.