yazarların hayatta yapmam deyip sonradan yaptığı bir şey

büyük konuştuğum her şey. bir kısmını eşşekler gibi mecbur kalarak, bir kısmını da zaman içinde değişen fikirlerim sebebiyle, tamamen kendi rızamla, güle oynaya.

şöyle bir avantajım oldu en azından. belli bir yerden sonra, büyük konuşmamayı öğrendim. sonradan edindiğim becerilerim arasında en işe yarayanı olabilir.

asla asla demeyin diye klişe bir şey var. yutarsınız. ben yuttum. çok da güzel yuttum. *

sevmem ama çok merak ettiğim için, hayatta bir defalığına işemeli yapsak mı demiştim kıza. tamam dedi. gel işe bakim dedim. o ara soyunacağım ben daha. benimki yaklaştı bana yatakta iyice. kış kıyamet, yorganın içindeyiz. bacağının birini doladı bana, duruyor sırıtarak. ben 10 saniye sonra anladım "napıyon lann" diye çekildim. üstüm kalındı, polar pijama vardı. bildiğin 20 saniye daha yatağa işedi bu. işe lan tamam kesme bari dedim ben de uzaktan. ne içtiyse artık bayaa işedi. yani kadınlar porno izlemiyor olabilir cidden. izleseler de, fetiş şeylere bakmıyorlar bence.

yirmili yaşlarda kardeşim ısrarla beni yurtdışına götürmek istiyordu. ben de her seferinde "hayatta gitmem oralara, deli miyim bu cennet vatan bırakılır mı be " der gitmezdim. sonra bu memleket bunların eline kaldı çocukları kurtaralım bari diyerek 44 yaşında yurtdışına gittim. hayatta yapmam diyordum, yaptım sonra orada yapamayip geri döndüm. uçaktan inince toprağı asfaltı neyde işte öpenlere gülerdim. neredeyse ben de toprağı opecektim. o derece.