yazarların hiç sevmediği çorbalar

(bkz: tarhana) , bir dünya farklı varyasyonunu denedim, hiçbirini sevmedim.
çorba dediğin;
süzme mercimek, kremalı mantar, düğün çorbası , et suyu, közlenmiş kırmız biber çorbası falandır.

işkembe.
sarımsaklı bir şey yiyene zaten istemsizce saygı duyamiyorken iskembe ve benzeri corbaları sarımsakla bitirmek bana iğrenç geliyor.

not: ağır küfür içerir.

iskembesinden kelle pacasina kadar sakatat etlerle yapilan ne kadar corba varsa mutfagimdan uzak, sevmiyorum. bir de corba cesidinden cok corbanin nasil yapildigi da onemli benim icim. koyu kivamli, yogun et aromali, bol yagli hazmi ve tuketimi zor hicbir corbayi/ yemegi sevmem.

dura dura üstü kaymak bağlayan çorbaların hepsi.

'efendimiz bir gün', '..hazretleri ötesi gün', 'mübarek şahıs' beriki gün vb kıvamda çorbaların tamamı palavra, uyduruk tatsız şeyler.. yenilir yutulur cinsten değil.. nası yiyolar anlamıyorum..
(kütük ağlatan, dağ yürüten çorbaları var yav.!)

terbiyeli ekşili köfte çorbası. çocukluk travmam olur kendisi. o zaman bu çorbadan öyle iğrenmiştim ki bir daha ağzıma sürmedim. o kadar ki görmeye bile tahammül edemiyorum ama imtihan dünyası işte yeni evlendiğimde eltime iftara gitmiştik. bilin bakalım hangi çorbayı yapmıştı? evet bildiniz. şöyle ki; hayatımın geneline bakıp kalabalık aile sofrasında hem de yeni gelin statüsünde iken ben o çorbayı yiyemiyorum demek mi? yoksa noter huzurunda mini bir mülakat sonrası yemin etmek mi daha zor geldi sana diye sorarsanız, inanın ilki bana daha zor gelmişti.*

ben kelle paça, işkembe falan yemedim ve yemeyi de düşünmüyorum. sevmeyeceğime eminim çünkü, onun dışında tarhana sevmiyorum. tel şehriye çorbasına bayılırım ama arpa şehriye sevmiyorum.

(bkz: sakatat) ile yapılan çorbalar.

ulan toplasan 2-3 cesit corba denedim zaten hayatim boyunca. nesini sevmicem, fakirlikten kahvalti yapmiyim diye oglenleri uyaniyom ben.