yazarların içinden geçenler

son 22 yıl. içimden geçti resmen.

bir şeyler yolundayken bile içimi tırtıklayan kemirgenler var. bu yüzden hep huzursuz bir ruh alemindeyim. eksik parçalar var ruhumda adlandıramıyorum, tamamlanamıyorum. eskiden fark etmeden yaşıyordum belki de şimdi o yerini bulmayan şeyler beni fazlasıyla rahatsız ediyor. puzzle tamamlanmazsa resim ortaya çıkamayacak. ben parçaları bulmadan rahatlayamayacağım biliyorum . ve artık o eksikliği hissetmeye tahammülüm kalmadı. sanki bilerek yapılan bir şey var sanki hep bana özel bir gıcıklık. o parçayı bulamamak ne kadar kırıcı.. sanki o parça kaybolmuş veya hiç yok ortada.. hiç olmaması ihtimali zaten canımı daha çok acıtıyor. bu şekilde devam etmesi huzursuzluğumu daha daha da arttıran bir şey... içimden geçti, gitti.. defolsa bu hissiyet amenna..

beynim. beynim icimden gecti gercekten. dusunme artık, dur ne olur. yalvarırım sana birkac dakika sus.

bu müdür, yönetici tayfanın egosuyla uğraşmak kadar insanı yoran bir şey yok. ağız dolusu küfürler etmek istiyorum şu an hepsine, sizin bencilliğini silkeyim ya

yanıp küle dönmüş zamanları bir esinti ile küllerini düne bırakıyor özleyişler.

kahpe dünya sağ olsun be, içimizden geçe geçe ohho delik deşik olduk anasını...