yazarların yaşadığı en kötü olaylar

yazarların başlarına gelen en kötü olayların paylaşıldığı başlık.

burada amaç kötü anları yarıştırmak değil, daha da kötüsünü yaşamış olanların öykülerini ve çıkış noktalarını öğrenip kendimize daha iyi bir yol çizebilmeyi sağlamaya çalışmaktır.

dünyaya gelmek.

son 1 yılda ayda 2-3 akraba kaybetmek. duygusal olarak çökmek. ölüm olgusuyla hep burun buruna kalmak. yakınlarını bir bir toprağa vermek.

boşanma mahkemesine giderken, cebimde annemin bir gün önce kesinleşmiş ca patoloji raporunu taşımak.

13 mart 2000 tarihinde yaşadım.

anlamadığım bir şekilde hep ameliyat masasında buluyorum kendimi öldüm öleceğim...

akp dönemine denk gelmek. doğumgünümde dedemin ölmesi ve bir daha hiç doğumgünü kutlayamamak.

2016 güvenpark bombalı saldırısı. korkunçtu.

hazırlıktan bugüne kadar olan süre yani geçtiğimiz 6 yıl içinde her sene en az 1 yakını kaybetmek. alışırım diyorsun da kendini kandırıyorsun sadece.
gibi

17 yaşlarımda karıştığım kavgalardan biridir.
aslında kavgacı bir tip değilim, ama çok fazla r yapan bir yönüm yoktur. bir gün yan dükkanda çalışan berber çırağı ile para bozdurma mevzusuna tartışmıştık, aklımda bu mevzunun uzayacağına dair bir düşünce bile olmadan gece vakti kavacık otağtepe köprüsünden evime doğru yürürken kollarıma iki kişi girdi ve beni tuttular ardından karşımdan da tartıştığım çırak gelip kafa attı, kaşım patladı tam daha fazla tartaklayacaklardı ki motorcu tanıdıklarım haberi almışlar (yaşları benden büyük ve hepsi de o mahallede saygı gören insanlar) gelip bunları bir güzel dövdüler. benim yüzüm kan revan içerisinde olanları izliyorum, en garibi önümden polis otosu geçiyor beni görüyor, yüzümü görüyor ve umursamadan basıp gidiyor. sonra motorcu reyiz sağolsun arkasına atladım hastaneye falan gittik, tabi kafamı çarptım falan demiştim öbür türlü mevzular uzayacaktı, o günden beridir götümü sağlama alıp yürür, tenha yerlerde elime hiç değilse anahtarımı alıp yumruğumu sıkar vaziyette yürürüm.

orama burama bağlanmış hastane zımbırtılarıyla öylece yatarken annemin ağlayışını izlemek. gizledi ama tutamadı..

başka şehirde yaşayan dedemin vefat etmesi. 2020 yazında pandemiden dolayı gidip görememiştim maalesef 2021'in ocak ayında vefat etti ve yine pandemi kısıtlamasından cenazesine de katılamadım.

bütün ailemi aynı anda kaybettim.

gözümün önünde ablam ölmüştü.

umut etmek,beklemek ve oluşan hayal kırıklığı sonucu bu dünya da yapayalnız olduğumu bir kere daha anlamak.

küçükken kardeşim yanimda kaza geçirip ölmüştu biz bes kiz kardeşiz altinci tek erkek kardesimizdi ben 11 yaşındaydım . o zamanki aklimla allah bunu bize yapamaz demistim. tövbe.

bebeğimiz olacaktı.. nasip..

taciz ve şiddet.

tüü ne lan. ılık mısın.

her şeye kafa tutacak delilikte adam püüü der mi.

online sınavda internetin kesilmesi