yazmak neyi değiştirir sorunsalı

yazmanın neleri değiştirdiğini sorgulayan başlık.


bence hiçbirrrr şeyi değiştirmese bile, yazarı değiştirir yazmak.

her şey aynıdır, yazan değişmiştir..

hislerini değiştirir lark..
yazdıklarını belirli aralıklarla okuduğunda anlarsın. o yolun neresindesin? veya çıkabildin mi? neyse ki bir önemi yok lark.
cezaevinde bunları düşünmene gerek yoktur.
not: şaka yapıyorum ballisi, kızma he.

yazmak düzeltir ve değiştirir de silmek değiştirmez.

ınsanlığı geliştiren en önemli buluş yazının bulunması oldu. yazmak, kollektif hafızayı ve kollektif hafızanın interaktif etkileşimlerini değiştirir.

kollektif hafızanın gelişmesi "herşeydir"!!.. hiçbi şey kollektif hafızanın gelişmesi kadar önemli değildir.

despotlar, diktatörler, kollektif hafızayı güçlendiren türden "yazma"yı engellemek zorundadırlar. bir despotun istediği en son şey kendisine karşı oluşmuş ve kendi içinde interaktif etkileşim yapabilen kollektif hafızadır. bu hafızanın yapabileceği en son şey "orada öylece durmaktır" bu bile despotizm için yeteri kadar tehlikelidir. çünkü kollektif hafıza "baskıyla " etkisizleştirilebilinir. baskı yapabilmek için "güç " gerekir ve bu güç azalırsa kollektif hafıza baskılanamaz ve harekete geçer.

telefonun mucidi bir kişidir, ampülün mucidi bir kişidir, ama bugünkü smartphone'ların, led ışıklarının, uçaklarda kullanılan 20 30 km uzağı aydınlatan projektörlerin mucidi "kollektif hafıza---> kollektif zeka"dır...

bir şey hakkında en sağlıklı bilgiyi, haberi o şey hakkında 500 farklı kaynak seni besliyorsa alırsın. despot, bunu önlemek 499'unun kollektif hafızaya bilgi aktarmasının önüne geçmek zorundadır. o yüzden türkiye'de bileşim kurumu var,o yüzden hitler'in propaganda bakanı vardı.

kollektif hafıza, despotlara en büyük tehdit olmuştur, katolik kilisesi despotizmini yıkan da aslına bakarsan, "yazı" ve yazının oluşturduğu kollektif hafıza olmuştur.

hiç öyle söz uçar yazı kalır falan diye girmeyeceğim konuya. bence sanat kişisel haz almak için yapılan bir şey.

sanat estetik değer taşıyan bir şekilde yazmaktır eyvallah ama kimse anasının karnından yazar olarak doğmuyor.

her yazan yazar olacak da değil ama yazar olanların çoğu yazmaya bir yerden başlamış zaten.

yazdıklarımız okuyan birini etkiler mi derseniz kelebek etkisi teorisine göre etkiler.

diyelim ki hiç etkilemeyecek. olsun ben yine yazarım çünkü yazmayı seviyorum. edebi bir dil ile veya sanatlı bir üslupla yazmıyor olmak yazmamak için bir neden olmamalı.

insanın hayata bakış açısını değiştirir çünkü insanın rahatsız edici duygu ve düşüncelerini yazması, aslında bir bakıma onları somutlaştırması anlamına gelir ki, somutlaştırılan şeyler, o eski rahatsız edici niteliğini kaybeder. zihin berraklaşır, daha önce hiç akla gelmeyen yepyeni düşünceler zihne dolar yani bence insanın bakış açısını değiştirmesinin en kolay yolu yazmaktır.

söz uçar yazı kalır.yazmak ölümsüzlüktür.