21.
cok kotu cok iyi ve siradan filmleri olan bir kusak.
mesela. cuneyt arkin in, alin yazisi adli filmi. mutlaka izlenmesi gereken filmdir.
mesela. cuneyt arkin in, alin yazisi adli filmi. mutlaka izlenmesi gereken filmdir.
devamını gör...
22.
bana türk sinemasının klasik edebiyatı gibi gelir hep. türk edebiyatı klasiklerini okurken hissettiğim şeyleri (ki bu genelde eski zamanlara özlem olur) yesilcam filmi izlerken de hissediyorum. o nedenle türk edebiyatında klasikler neyse, yeşilcam da türk sinemasında o anlama geliyor bende.
devamını gör...
23.
en bi sevdiklerim.
devamını gör...
24.
türk sinemasının 1950-1980 arasını ifade eden terim. adını beyoğlu, yeşilçam sokağından alır. yapım şirketleri burada kümelenmişti zira. bu döneme ait 10 000 kadar filmden söz edilebilir.
bu konuda uzun uzun yazabilirim ama tek kelime ile özetlersem:
tiksiniyorum. iğrenç bir dönem. neredeyse orijinal hiçbir işin olmadığı, çoğu filmleri italyan-fransız sinemasından araklanmış, toplumu uyuşturan, zehir saçan filmler bütünü.
kaliteli iş yapıp gerek ticarî gerek siyasî olarak engellenen insanlar çok az olsa da var ama onlar da zaten eserlerini sunamadılar.
elinde çekirdekle sinemaya giden kitleyi sömürmek için çekilen filmlerle sefaletin, itaatin övüldüğü iğrenç bir arabesk kültürü topluma aşılamıştır. sektördeki sömürüyü saymıyorum bile. parasını alamayan figüranlar, insan hayatının hiçe sayıldığı setler. daha neler neler.
birbirinin kopyası filmler. zengin kız fakir oğlan filmleri, rezil, iğrenç komedi filmleri ha bir de üç kuruşluk akıllarıyla halka mesaj vermeye çalışan didaktik filmler. tamamı bundan ibaret.
hemen cevap da hazır:
"imkansızlık"
kuyruklu yalan! yapımcıların bu çöp filmlerle kazandıkları paraları aklınız almaz. bir tanesinin dahi yahu işimize yatırım yapalım, kendimizi geliştirelim demişliği yok. sevmesem de 3-5 bin dolara çekilen halloween'e bir de dönemin türk filmlerine bakın.
çoğu şehir içinde köylülüğü öven, cehalet övgüsüyle dolu filmlerin müsebbibleri üstat, sultan, büyük yönetmen falan oldu şimdi.
bir utanç dönemi.
bu konuda uzun uzun yazabilirim ama tek kelime ile özetlersem:
tiksiniyorum. iğrenç bir dönem. neredeyse orijinal hiçbir işin olmadığı, çoğu filmleri italyan-fransız sinemasından araklanmış, toplumu uyuşturan, zehir saçan filmler bütünü.
kaliteli iş yapıp gerek ticarî gerek siyasî olarak engellenen insanlar çok az olsa da var ama onlar da zaten eserlerini sunamadılar.
elinde çekirdekle sinemaya giden kitleyi sömürmek için çekilen filmlerle sefaletin, itaatin övüldüğü iğrenç bir arabesk kültürü topluma aşılamıştır. sektördeki sömürüyü saymıyorum bile. parasını alamayan figüranlar, insan hayatının hiçe sayıldığı setler. daha neler neler.
birbirinin kopyası filmler. zengin kız fakir oğlan filmleri, rezil, iğrenç komedi filmleri ha bir de üç kuruşluk akıllarıyla halka mesaj vermeye çalışan didaktik filmler. tamamı bundan ibaret.
hemen cevap da hazır:
"imkansızlık"
kuyruklu yalan! yapımcıların bu çöp filmlerle kazandıkları paraları aklınız almaz. bir tanesinin dahi yahu işimize yatırım yapalım, kendimizi geliştirelim demişliği yok. sevmesem de 3-5 bin dolara çekilen halloween'e bir de dönemin türk filmlerine bakın.
çoğu şehir içinde köylülüğü öven, cehalet övgüsüyle dolu filmlerin müsebbibleri üstat, sultan, büyük yönetmen falan oldu şimdi.
bir utanç dönemi.
devamını gör...