yiyin efendiler yiyin

(bkz: tevfik fikret)'in (bkz: han-ı yağma) şiirinde geçen tekerrür mısralarının başı. çok ağır toplumsal eleştiri barındırmaktadır.

yiyin efendiler yiyin, bu han-ı iştiha sizin,
doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!

(bkz: yiyin birbirinizi ete para vermeyin)

rahmetli cem karaca’nın albümündeki yiyin efendiler şarkısında öyle güzel dile getirilmiştir ki. söz konusu şarkıda yorumlarda kendisi bu dönemde söylemiş olsaydı o havanın daha kasvetlisi ve daha cazibelisini biz dinleyicilerine nüfuz edeceği yazılmıştır.

bu han-ı pür neva sizin
doyunca, tıksırıncıya,
çatlayıncaya kadar yiyin.

b*k yiyin efendiler b*k yiyin
milyonlarca sinek yanılıyor olamaz.
can yücel

bakalım obez hükümet daha ne kadar yiyebiliyor patlayınca altında kalmayalım da...

bulmuş fırsatını götürüyor? hala adalet eşitlik peşinde koşup aç kalmayın efendiler?

ülkemizde çok yanlış anlaşılan sözlerden birisidir.

aklıma bunu getiren söz.

en son kendi kendilerini yiyecekler.

bu film hiç değişmez.

etinden sütünden faydalanın memleketin, diye devam eden bir sözdür.

yiyin efendiler yiyin, aslında tevfik fikret'in han-ı yağma adlı şiirinde geçen bir dizedir ve tevfik fikret de bu şirini yolsuzluk yapan iktidarlara yazmıştır. cem karaca da bu şiiri şarkıya dökmüştür. ilgili şiirin günümüz türkçesi'yle hali şu şekildedir:
''bu sofracık, efendiler –ki bekler yutulmayı.
huzurunuzda titriyor –şu ulusun hayatıdır.
ulusun ki acılı, ulusun ki eşiğinde ölümün!
ama sakın çekinmeyin, yiyin, yutun hapır hapır…

yiyin, efendiler yiyin; bu doyumsuz sofra sizin,
doyuncaya, tıksırıncaya, çatlayıncaya kadar yiyin!
efendiler pek açsınız besbelli yüzünüzden;
yiyin, yemezseniz bugün, yarın kalır mı kim bilir?

şu doyumcu sofra, bakın gelişinizle övünçlü!
hakkıdır kutsal savaşınızın, evet, o hak da elde bir…
yiyin, efendiler yiyin; bu iç şenliği sofra sizin,
doyuncaya, tıksırıncaya, çatlayıncaya kadar yiyin!

bütün bu nazlı beylerin ne varsa ortalıkta say:
soy sop, şeref, gösteriş, oyun, düğün, konak, saray,
tüm sizindir efendiler, konak, saray, gelin, alay;
tüm sizindir, tüm sizindir, hazır hazır, kolay kolay…

yiyin, efendiler yiyin; bu doyumsuz sofra sizin,
doyuncaya, tıksırıncaya, çatlayıncaya kadar yiyin!
büyüklüğün sindirimi biraz ağır olsa da yok zarar,
görkemli yüceliği, öç alıcı sevinci var,

bu sofra gönül almanızdan böyle ısınır ve ışıldar.
sizin şu baş, beyin, ciğer, bütün şu kanlı lokmalar…
yiyin, efendiler yiyin; bu doyumsuz sofra sizin,
doyuncaya, tıksırıncaya, çatlayıncaya kadar yiyin!

verir zavallı memleket, verir ne varsa; malını,
varlığını, hayatını, umudunu, hayalini,
tüm olanca rahatını, olanca gönül balını,
hemen yutun, düşünmeyin haramını, helalini…

yiyin, efendiler yiyin; bu doyumsuz sofra sizin,
doyuncaya, tıksırıncaya, çatlayıncaya kadar yiyin!
bu harmanın gelir sonu, kapıştırın giderayak!
yarın bakarsınız söner bugün çatırdayan ocak!

bugün ki mideler sağlam, bugün ki çorbalar sıcak;
atıştırın, tıkıştırın, kapış kapış, çanak çanak…
yiyin, efendiler yiyin; bu cümbüşlü sofra sizin;
doyuncaya, tıksırıncaya, çatlayıncaya kadar yiyin!''
ilgili linkler:
1) www.antoloji.com/han-i-yagm...
2)

saray şürekasından

rahmetsiz mevta 'jöleli' oğlan geldi aklıma.

şiirin hitab ettiklerini düşündününce.