yoksunluk penceresi

bazılarının hayata baktığı pencere.

yoksun olma duygusu, daha çok yoksunluğa yol açıyor, sonra "niye benim hayatım böyle?" diyerek sızlanmaya, kısırdöngüye, oradan da "hep böyle oldu zaten bundan sonra da böyle sürüp gidecek" bakış açısıyla umutsuzluğa sürüklüyor. ama bunlar, hep zihnin oyunları. yoksun olduğunu düşündüğü şeyin, kendi içinde olduğunu keşfettiğinde olgunlaşıyor insan... hayatının sorumluluğunu üstleniyor ve hiç kimsenin ondan asla esirgeyemeyeceği o içsel gücün farkına varıyor ve yoksunluk penceresinin de kendi zihninde yarattığı illüzyonun bir parçası olduğunu anlıyor.