yüzüklerin efendisi: yüzük kardeşliği

the lord of the rings film üçlemesinin ilki. 2001 yılında gösterime girmiştir.
şöyle güzel bir detay barındırır:
--! spoiler !--
boromir'in öldüğü şu sahnede arkaplanda elf dilinde bir şarkı söylenir. sözleri ise metis yayınlarının yayımladığı tek cilt yüzüklerin efendisi kitabının 641. sayfasında kardeşi faramir'in söylediği şu sözlerdir:
"... fakat ben kılıcı keskin diye, oku seri diye, savaşçıyı şanı ve şerefi var diye sevmem. ben sadece onların savundukları şeyi severim."*
--! spoiler !--

lisede ilk okuyuşumda kafama çivi çakılıyor hissi veren, bunu toyluğuma verip dört sene sonra tekrar okumaya giriştiğim ama "höyük yaylalarında sis" bölümünde aynı hissi tekrar duymaya başlamam sonucu yıllar içinde daha da gerizekalılaştığımı işaret eden alametlerden biri hâline gelmiş olan kitaptır. fazla bilenmeden okumaya devam etmeye çalışacağım çünkü hobbit'i çok seviyorum (seviyeme uygun bi kitap o) ve içimden bi ses (bana bunca şeyden sonra hâlâ biraz inancı olan bi ses) "ilk kitabın bu kadar sıkıcı olması normal karşılanabilir, eminim ki serinin geri kalanından çok daha fazla keyif alacaksın." diyor. ama hava durumu, rüya, orman, kulübe betimlemeleri gerçekten kafama çivi çakıyor (sözlükten kerevet ne demek diye baktım, bi insan bu yaştan sonra bunu yaşamamalı bence; ya kerevet ne demek biliyor olmalı ya da bu kelimeyle karşılaşmamak için artık elinden geleni yapmalı. gerçi bi insan bu yaştan sonra orta dünya geek'i olmaya da çalışmamalı da neyse) ve iki yüz sayfadır shire'dan ancak çıktılar... neyse, sabrın sonu selamettir bi şekilde bitireceğim bu kitabı.
elrond'un divanı'nı okuduktan sonra gelen 02.08am editi: kafaya koydu frances'a kafayı yedirecek (tolkien için söylenmiş sözdür).
kitabı bitirdikten sonrası editi: ne iyi yaptın da okudun ya frances bozuk saatler arada bi doğruyu gösterir sen de arada bi doğru şeyler yapıyorsun canım benim.*

j.r.r. tolkien kitabından uyarlama peter jackson'ın yönetmen koltuğunda oturduğu ve dünyanın en iyi filmi diyebileceğimiz film.

sadece bir film değildir, bir yaşam biçimidir yüzüklerin efendisi, keza onu izledikten sonra eski kendiniz olamazsınız.

gerek o dünyaya girmiş olmak, gerek müthiş ve nefes kesici sahneleri gerekse de hafızadan çıkmama garantili felsefik replikleri ile hayatımızın orta yerine oturur.

defalarca izlenesi bir görsel şölen ve başyapıttır.

en sevdiğim repliği ise hemen bırakıyorum.

emektar bilgisayarımın klavyesi gururla sunar.

bu filmi ilk izleyişm ilk okul yıllarına dayanmakta, o sıralar tabii filmden çokça etkilenmiştm, ki yaşım ne kadar ilerlerse de ilerlesin etkileniyor, etkilenmeye devam ediyorum. bu filmi uzun uzadıya çok detaylı övmek istemiyorum, zira kült bir film, birçok insanın bir şekilde izlediğini yahut haberdar olduğunu düşünüyorum, bazı noktalara değinip tanımımı sonlandıracağım.

filmde beni en çok etkileyen noktaya değinmek istiyorum, filmin isminde de olduğu üzere olay bir şekilde "yüzük kardeşliği". bu kardeşlik ile başlayan bir yolculuğun öyküsü. kardeşler içinde elbette ki bazıları daha iyi bazıları daha kötü karaktere sahip kişiler olabiliyor. gerçek hayatta da olduğu üzere. bu film de tam olarak öyle. gerçek hayatta kardeşlerin birbirinden zamanla ayrıldığı gibi bu filmde de kardeşler gruplaşıyor ve bir şekilde ayrılıklar yaşanıyor. yani bu film haslında hayata, yaşadığımız hayata da ışık tutan bir film. aile dediğimiz, kardeşlik dediğimiz kavram daima bir arada sürmez elbette. bu filmde de bu gösteriliyor, bir şekilde kardeşlikten ayrılıklar oluyor, tamamen geri dönmemek üzere giden yahut gidenler oluyor. o sebeple benim seride en sevdiğim film yüzük kardeşliğidir. çünkü dediğim gibi tam olarak hayata ışık tutan bir film. ben izlediğim filmlere farklı açılardan bakmayı da sevdiğim için serinin ilk filmine bu açıdan bakmak çok hoşuma gidiyor. benim için filmde en seyir zevki veren nokta da budur.

bunun dışında filmin görsel şöleni mükemmel. shire zaten başlı başına muazzam, yani insanın bir şekilde oraya gidip bir yaşama arzusu çıkıyor ortaya, filmi izleyeyen birçok kişide bu arzunun çıktığını düşünüyorum. sadece shire olarak da bakmamak gerek zaten genel olarak karakterlerin kıyafetleri, yüzlerindeki makyaja kadar hep seyir zevki veren hoş detaylar bana göre. serinin ilk filminde ya da genel olarak yüzüklerin efendis serisinde öyle abartılı bir karakter makyajı olduğunu düşünmüyorum.

bir de son olarak müziklerinden bahsetmek istiyorum ki, yani adeta şölen yahu. böyle sessiz bir yerde oturup, o müziklere kendini kaptıracaksın, öyle güzel müzikler yani. sanki bir de tam olarak bu filme özgü, tamamen sadece bu filmde kullanılsın diye yapılmış. örnek vereyim shire'da yer alan sahnelerde kullanılan müzikler sanki tam olarak oradaki yaşantıyı anlatıyor ezgisinde. kardeşliğin birbirinden ayrıldığı anlarda kullanılan müzikler yine sizi adeta oradaki olayın içine çekiyor.

daha fazla da uzatmak istemiyorum, zaten bilen, izleyenler bileceklerdir bu gibi detayları, içimden gelenleri aktarmak istedim filme dair.

saygılarımla.

20 ekimde orkestra eşliğinde volkswagen arena'da gösterim yapılacak.

ben koltukları ayırttım; sağıma soluma güzel sözlük kızlarını beklerim.*



şuradan etkinliğe ulaşabiliyorsunuz: www.bubilet.com.tr/istanbul...

bu da posteri:





alıntı kaynak: bubilet.com.tr

daha 2 gün önce izlediğim müthiş üçlemenin ilk filmidir. sauronun dövdüğü güç yüzüğünün elf diyarından hüküm dağına götürülerek yok edilmesini anlatıyor. çok güzel filmdi.